*
میان 24 و30
عشق موهایی خرمایی داشت
و صلیب کوچکی بر گردن

» ادامه مطلب

من
د ست ها ی کوچک تو ا م
هم وا ژه
هم سپید
دلم از تو می طپد

» ادامه مطلب

تقدیم به همه ایران دوستان جهت درج نشریه ی ادبی و فرهنگی ماهمگ

جدا کردند از این ماوا
کرامت ها و کاوش ها !
دوصد کرکس
دوصد والی

» ادامه مطلب

صلح بود

کفش نداشتیم و گندم کاشتیم

جنگ شد

کفش پوشیدیم و گندم داشتیم

» ادامه مطلب

امشب مهربان دوستی شعری منسوب به سخنسرای نامی معاصر(( سیمین بهبانی)) را برایم
فرستاده بود. تا آنرا خواندم این رباعی را سرودم
سئوال از سیمین
چرا سیمین به میمون راه دادی
دَر کاخت به روی او گشادی
جواب ابلهان خاموشی است دوست
چه غم، گر، غرچه ئی، سَر داد بادی

پانزدهم دسامبر 2007

بی استعاره هم می شود
سری به چاک ِ گریبان توزد
وپیشانی را سایید
بریادِ آن حریر پا به فرار.

» ادامه مطلب

عزیزم حیف بود
که این بادهای تفرقه
شکوفه های ساده ی باغ خاطر ما را
پوساند
و دیگرخبری نیست از میوه های ترد
رابطه

» ادامه مطلب

چو از بزغاله کردی یاد ای کاش سلامـی هم به میــمون میرساندی

» ادامه مطلب

ِگل من بودم
در سايه سار ترديد
و ملامت دريا
ژرف تر از من تو بودي

» ادامه مطلب

شش دانه موی سفید
که تاب می خورد روی شقیقه ام

» ادامه مطلب

تصور نخستین من از ژاله پیش از آن که او را ببینم چیزی بود که در آسیای میانه و تاجیکستان از آنها که او را در سال های اقامتش در شوروی می شناخته اند شنیده بودم. در میان اهل ادب در آسیای میانه ، اگر بدانند ایرانی هستید، کمتر

» ادامه مطلب

برای پسرم آزاد
و به یاد پدرم: ابوتراب نفیسی (1386-1293
------
گوش پوش های سرخم را دوباره دیدم
در اتوبوس نشسته بودیم
و از مدرسه به خانه می آمدیم
در بیرون باد می آمد

» ادامه مطلب

مرا بسوزانید
و خاکسترم را
بر آبهای رهای دریا بر افشانید،
نه در برکه،
نه در رود:
که خسته شدم از کرانه های سنگواره
و از مرزهای مسدود.

» ادامه مطلب

نه / چه می گویی / هنوزاین قا فله / د ر را ه ا ست
کنا رحا د ثه ما ند ی
د ر قا بی استخو انی که
........

» ادامه مطلب

بازوان لخت رقاصه ها به هر طرف می رود
این باد بی صاحب
تمام برگ های درخت را می کند

» ادامه مطلب