آفرین، واقعا زیباست و مردمی

ما که دیریست این سوی پل
در غم یک لقمه نان مرده ایم
امشب اما از هراس چشم بیگانه دست در دست هم
باتولدی دیگر زیر نگاه عاشق پل خواجو
زنده می شویم و دستار های کهنه را
که بر سر و دهانمان بسته اند را پاره می کنیم
----------------------------------

یا به قول سعدی یوسف عراقی :
هرکس که مرده ای را بکشد
در او زندگی دمیده است .
...
پس سرباز هایت را برای ما بفرست
.....
ما آب از سر گذشتگانیم آمریکا!
....
اگر آزادی جان را این راه ِ آخرین است . به قول ِ شاملو

جنایاتی که آمریکا تاکنون در عراق کرده بر کسی پوشیده نیست. به امید یک چنین بیگانه ای بودن مثل خودکشی است. اگر اتحاد داشته باشیم گره ی این مشگل عظیم بدست خودمان باز می شود. بیگانه بی هیچ ملاحظه ای چهل ستون، پرسپولیس و گذشته ی ما را بخاک تبدیل می کند..

باسلام خدمت سرکارخانم بدیهیان واحترام به حس قوی شاعرانه اش
به قول پویای عزیزماکه عمریست این سوی پل گرسنه ایم نه مرده ایم که درخودنفس می کشیم شاید !!!
به گفته حمیدرفیعی پیشداد:چون آهن گداخته بی شعله می سوزیم وپشت به انتظارداده ایم .
این شعرهاهم برای سایت ماه مگ :لطف فرمائید شعرهاراباهم روی صفحه اصلی نگذارید.متشکرم بااحترام فرزادشجاع

1


شبی درنگاه توجا مانده ام
برای سکوتت صدا ما نده ام
بیا درنگاهم سما عی برقص
که من ازخدایم جدا مانده ام
پرازگریه ام توبرایم بخند
من ازخنده هایت سوا مانده ام
نگاهت پرازرویش لاله است
برایت خدایا خدا خوانده ام
صدایت همیشه به من می رسد
من هم گریه های تو را خوانده ام
برایم کمی ازمحبت بگو
کجای دلت ؟ من چرا مانده ام !
من وتو همین یک نفرآ دمیم
من اما درون توما ما نده ا م
اگرشب به پایان رسد من یقین
شبی درنگاه توجا ما نده ام .

فرزاد شجاع
2

خواب دیدم روزهایم ازتو خالی می شود
شب زرویا های تو حالی به حالی می شود
اشکهایم پشت پرچین قدمها یت شکست
روزها یم چون شبت هم نقش قالی می شود
خوابهای من پرازلبخند های بی صداست
من درون خود نشستم چند سالی می شود
روزهای با توبودن را نمی خواهم ولی
شب که می آیی به خوابم بازخالی می شود
باید ازدریا بپرسم ساحل فردا کجاست ؟
بی تو بودن با توبودن هم سئوالی می شود
آسمان چشم من بارانی است
روزگار با تو بودن هم خیالی می شود .

فرزاد شجاع

3

درشبهایت به پایان می رسم
ازخواب خالی و
خود را ازتوبیرون می اندازم
به من فکرنکن
تا بیرون ترازفکرهایم
کسی را ببینم
که با آ رزوهایم بزرگ می شود
ومن
ازحجم بی حساب حرفهایش
عبور می کنم
تا پشت چشمهای شیطا نی عشق
کسی به تمسخردنیا نیاید .

شاید عبورم ازخود
حادثه ای باشد
که بعد ازاین
درکسی اتفاق بیفتد و
پاییزرا رنگ تونقاشی کنم
آنجا که
درخت حادثه ای می شود
برای باغبانی که
به پیشواز تبر می رود
تا ریشه های پلید و
پوسیده بوسه ها !.
روزهای دوباره را
درکدام شب ضرب کنم
که سرشارباشد از خدا .؟

1/7/85 کنگان

ماه مگ عزیز
آیا از طرح مترو و عبور نامیمونش از مسیر چهار باغ و همه ی آن گذشته های عزیز می دانی و چنین خوشبینانه دم از اتحادوویرانی گذشته با دستهای بیگانه میزنی؟
شکایت از که داریم که غمازمان خانگی است همین جا در همین مملکت دارند تیشه بر ریشه ی هر چه گذشته و حال و آینده مان می زنند چه باک از بیگانه؟

زه ره عزیز من کاملا با حرف و حدیث شما موافقم. اما از چاه به چاله افتادن آنهم بدست آمریکا عاقلانه و غرور آفرین نیست. تازه مطمین باشید آمریکا نقشه های مختلفی برای ایران دارد که هم اکنون مشغول سبک و سنگین کردن آن هست و بکمک تعدادی ایرانی بی وطن خارج از کشور در حال نتیجه گیری هستند. شما بد نیست اگر بزبان انگلیسی آشنایی دارید سایت
https://www.democracynow.org
را نگاهی بکنید. ما یک سرمایه ی عجیبی در حال حاظر در ایران داریم که در تاریخ ما بی سابقه است ، آنهم نسل جوانی ست که در دوران انقلاب بزرگ شده اند. نسلی عجیب ، باهوش و آگاه و خشمگین... . با وجود این نیرو ما به آمریکا که جز به منافع عده ی کمی در آمریکا نمی اندیشد، نمی توانیم و نباید تکیه کنیم.

واقعا عجب شعرزیبایی !در حیرت هندسی منار جنبان...

کسی تاکنون چنین زیبا با پل خواجو حرف زده بود؟

خواندن این شعر آنچنان مرا دگرگون کرد که با کوچ همین صحنه ها به کنار پل خاجو رسیدم و عجبا که شب یلدای غربت تا به حال این چنین بر احساس من سنگینی نکرده بودم.
آه، دلم چقدر تنگ شده است برای نگاه عاشق پل خاجو...

besyar sheraneh wa ashegane neweshtei

in shear az zibaa-e nafase aadam ra motavaghef mikonad...karim