امروز روز هفتم دلتنگی است.
شش بار ماه
بر گرد من
ـ که ثقل زمینم این روزهاـ
طواف کرده است
و امروز
روز هفتم دلتنگی است.

و جای پنج دایره رقصان
که سر در پی انگشتان تو
پوست مرا در می نوردیدند،
چه بیقرار می تپد امروز
بر سراسر اندامم.

امروز روز هفتم دلتنگی است
و سوسوی ستاره ای که گه گاه
تراشه های الماس را
بر شب نگاه تو می بارید،
خیالم را
از چهارسو
احاطه کرده است امروز،
امروز که روز هفتم دلتنگی است.

امروز روز هفتم دلتنگی است.
که من و سه پاره جانم
بر دو قاره روشن و تاریک
پراکنده ایم هنوز.

امروز روز هفتم دلتنگی است
و یک پرنده تنها
در گریبان من
آواز های تلخ می خواند، امروز.

امروز که روز هفتم دلتنگی است!

مریلند 1997