1-
زوزه بکش
زوزه بکش
زوزه بکش
سيصدو شصت و پنج بار
در تکه های روزنامه
جذاب است
هنوز هم
بسیار جذاب است
تزارا
خشکيده در گلو
زوزه هايم
قورباغه هایی هستند
که عاشقانه به بالهای مگسی گوش میدهند
شاید
شکل بگیرد زیر زبانشان،زوزه ای
از جنازه ای چون من
با گردنی کشیده
به سمت آسمانی،که ماهی در آن
ونردبانی
برای پایین كشيدن ِ ستاره ای
که هفتاد سالگیش را
به دُمَش ،افتخار میکِشَد
و دنباله اش را
به وزوز مگسی تصویر میشود
...در انجماد چسبنده زبانم

عدالت است
عدالت است که آسمان را
توآفریده باشیّ ُ من
خورده باشم
اضافه است آسمان
اضافه است
هرچند
ترجیح میدهم این زمین را برای خوردن
من
خورده های تمام روزنامه ها را
قورت داده ام

در گلویم
قورباغه های هفتاد ساله ای پلک میزنند
که دلشان خواسته گلویشان را باد کنند
توی گلوی خشک من
زوزه بکش تزارا
جذاب است
هنوزهم بسیار جذاب است
چشمهایت
جنین قورباغه ای
که در نفسهای من دُم میزند


2-
کُرکهای گلویم را
زیر انگشتانم لمس میکنم
وحنجره ام را
...در زوزه های خالیم،گوش
ترسیده ام
مبادا ماده گرگی باشم
بر صخره ای تیز
گردنم را میکشم به سمت آسمان
: ماه را یادم بماند
زوزه ای از گلویم هرز میرود))
مي ترسم
مي ترسم این عشق طولانی
زوزه هایم را تیز کُنَد
روی رگهای گردنم
بغضی)
خراشی
تَرَکی)
:که اگر پاره شود
قور
قور
قور
بیرون می جهند
از پارگی گردنم
و خشکی زبانشان
چسبنده ي وسیعی
که به سمت اقیانوسهای زمین
پرت می شود

آسمان را که خورده ام
میترسم زمین
!به بالهای مگسی چسبیده باشد

3-
خواب رفتن پاهای اینهمه آدم
وقت رفتن
...نشانه ایست
بر میگردد
نفسهایم را تند تند
خاموش میکنم
زیر پایم
و مردمکهایم را
شراب؛
به مستی تو بر میخورد
ققنوس بالهای خسته اش را شکست
نه به گردش چشم
نه به سیاهی موج باران ِ نَفَسَت
نه به آبی ِ خواب
من
سرو گردن نمی چرخانم
که درد میکند
...که جیغ میزندو من
!در ها را نبسته ای که هنوز
خسته شکسته بازو
مستها
میخانه هارا دوش میگیرند
غریبه نباشدها
موهای دستم
از هیجان میخارند
بر می گردد
بر ميگردي
و انتظار
در مویرگهای کُره ي چشم چپم
!میترکد