امشب مهربان دوستی شعری منسوب به سخنسرای نامی معاصر(( سیمین بهبانی)) را برایم
فرستاده بود. تا آنرا خواندم این رباعی را سرودم
سئوال از سیمین
چرا سیمین به میمون راه دادی
دَر کاخت به روی او گشادی
جواب ابلهان خاموشی است دوست
چه غم، گر، غرچه ئی، سَر داد بادی

پانزدهم دسامبر 2007