دوشیزه ی فروردین
باران ِ رقیق ِ صُبح


چند شعر کوتاه
شعر : محمد حلمی الریشه ـــ شاعر فلسطینی
ترجمه : حمزه کوتی
ــــــــــــــــــــــــ

نم نم

دوشیزه ی فروردین
باران ِ رقیق ِ صُبح
بال زدن ِ پروانه ای تک رنگ .
ـــــــــ

منادا

هاتف ِ جنگل : آه
اگر که هزار چشم
و یک گوش داشتم .
ـــــــــ

احتمال

پنبه ی ابر
قلب عاشق را حمل می کند
و نه ماه را .
ـــــــــ

شراره

در تیرگی ِ خَزان
یاسمینی بس است
برای روشن کردن ِ باغ .
ـــــــــ

بیدار گر

نه صدا ، نه پژواک
در این آرامش خواب
مگر آهنگ ِ زنبور اشتیاق .
ـــــــــ

جرأت

بر دیوار خاردار
می خمد
درخت ِ بلند ِ بَلَسان
تا پاک کندش .
ـــــــــ

گریه

هر چیز ، همه چیز
نمی تواند خشک کند
اشک گلی را که
از چشم ِ من جاری شد .
ـــــــــ

نماز

تنها : دو گیلاس .
سپاس بر تو ای خدا
بر سُرخی نغمه ی لب .
ـــــــــ

گرما

این دانه ی شابلوط نیست :
ظرف مسافت
میان ِ لرزش ِ من و گرمی اش .
ـــــــــ

کور

شبگیر ِ این شب را
چه بر سر آمده ؟
ابرهایی می شکنجند
نور ِ ماه را
یا اوست که ناز می کند .
ـــــــــ

آیینه

نرگسی در صحرا
چرا نه
او نمایان است در ماسه های فریب ام .
ـــــــــ

سوختن

با آبی ِ تیره
شعر آتش گرفت
از رنگ ِ ترجمان ِ توت
در بساطی زرد .
ـــــــــ

گاهشمار

هر روز ، چهار شنبه است
چه نیکوست
سالنامه ی رؤیا
در تأویل کردن ِ بیداری عاشق .
ـــــــــ

غروب

اکنون : ترکیدن ِ لب ِ روز
در شکوفه ی آلو .
دندانم تیز می شود .
ـــــــــ

سرمستی

از بسیاری ِ حباب ها
کوزه اش
طلای ِ سرمستی ترشّح می کند
در وقت ِ درد کشیدن ِ آب یاسمن .
ـــــــــ

رقص

مُرغ ِ ژاله
تاریخ نگار ِ
سیره ی آشامیدن ِ اخگر
با آهنگ ِ غبطه اش .
ـــــــــ

تابلو

افقی زیباتر از
افروختن ِ هول انگیز نیست
با شولای فتنه ی شادخویی
بر تن .
ـــــــــ

انفجار

جریان یافته/ کج شده / پریشان
مهربان بر من
مِهر می افتد
با سیّالیّت ِ یک حشره .
ـــــــــ

راهنما

کوری نای را می برد
تا صورت ِ صداش
عُنّاب ِ انگشت ها .
ـــــــــ

کَندن

ریشه های ِ تاج ِ کوچ ِ نمناک ِ تو کجاست
ای شهد
تا سایه ی شهوت خود را
در هم شکنم .
ـــــــــ

سرگیجه

چشم انتظار کف هاش
تا حلقه ای شود .
می کوشم
خود را دایره ای نقش کنم .
ـــــــــ

دهشت

ابری بر فراز می بارد
هنوز هم جان می کنم
هر گاه زنبق ِ حافظه را لمس کردم .
ـــــــــــــــــــــــــــــ