زمین میخ است
و پرچین خانه ها
از برگان ِ زرد می خمد .


بدوی ـــ علف
شعر : احسان السماوی ـــ شاعر عراقی
ترجمه : حمزه کوتی
.............................
.............................

زمین میخ است
و پرچین خانه ها
از برگان ِ زرد می خمد .
سوار بر درشکه ی
بی درشکه بان شوید
و بروید به آسمانی که نمی شناسم
آسمانی که با پلک های جیغ
مرا می بندد .
ما بدویان
جز بیابان و علف نگاه ها
در دهان ِ پیرمردان مان
با چیزی سروکار نداریم .
فریاد زدم
فریاد زدم
نه کرانه ای سقوط کرد
و نه رنج گران ما
به خستگی یک روز عادی
تبدیل شد .
.........................................
.........................................