آينه‌ي هزار ترك----عباس موذن
مجموعه داستان «آينه‌ي هزار ترك»
نويسنده: عباس موذن
نشر ثالث
دومين مجموعه داستان عباس موذن با عنوان «آينه‌ي هزار تَرَك» در سال 86 توسط نشر ثالث منتشر
مي‌شود. اين مجموعه شامل 20 داستان كوتاه است كه ÙØ¶Ø§ÙŠ ØØ§ÙƒÙ… بر آن، ÙلسÙÙŠØŒ اجتماعي‌ست. آدم‌هاي اين‌مجموعه انسان‌هايي اند كه لاي قراردادهاي اجتماعي، بين مدرن Ùˆ سنت Ù„ÙÙ‡ ‌شده‌اند. بيشتر آن‌ها، نه آدم‌هاي گوگول Ùˆ يا Ú†Ø®ÙØŒ كه كارمنداني در عصر تكنولوژي‌اند. با معيارهاي جامعه‌‌اي كه هرچند سعي دارد به ÙØ±Ù‡Ù†Ú¯ گذشته‌ي خود ÙˆÙØ§Ø¯Ø§Ø± بماند اما مجبور است تابع علم Ùˆ زندگي مدرن هم باشد. آدم‌هايي كه نه اين اند Ùˆ نه آن. هرچند تلاش دارند هويت خود را ØÙظ كنند ولي نشانه‌ها ØÙƒØ§ÙŠØª از آدم ‌هايي‌‌ست كه در بي هويتي دست وپا مي‌زنند! پشت جلد كتاب آمده است:
«ما همگي خيال خداييم، خيال خدا. دنيا، من، تو، اين دختر، اسمش چي بود؟»
ياشار سكوت‌كرده، به دست‌هاي زن نگاه مي‌‌كند.
«خدا هنوز ما را Ù†ÙŠØ§ÙØ±ÙŠØ¯Ù‡ØŒ خيال مي‌كنه كه درستمون كرده. داره با خودش Ùكر مي‌كنه، چطورين،آدما؟ چيكار مي‌كنن Ùˆ چيكار نمي‌كنن؟ آره داداشم، ØØ§Ù„ا كي بخواد خيالاتشو جومه‌ي عمل بپوشونه، Ùقط خودش مي‌دونه Ùˆ بس. شايد وختي مي‌ميريم از خيالش ميايم بيرون Ùˆ راس راسكي مي‌شيم! وختي خدا تو Ùكرش من Ùˆ تو رو خيال مي‌كنه، ما هم ميايم تو اين دنيا Ùˆ يه جايي از اين برهوت مصيبتمون شروع مي‌شه!»
قسمتي از داستان «در خيال خدا»
نويسنده: عباس موذن
نشر ثالث
دومين مجموعه داستان عباس موذن با عنوان «آينه‌ي هزار تَرَك» در سال 86 توسط نشر ثالث منتشر
مي‌شود. اين مجموعه شامل 20 داستان كوتاه است كه ÙØ¶Ø§ÙŠ ØØ§ÙƒÙ… بر آن، ÙلسÙÙŠØŒ اجتماعي‌ست. آدم‌هاي اين‌مجموعه انسان‌هايي اند كه لاي قراردادهاي اجتماعي، بين مدرن Ùˆ سنت Ù„ÙÙ‡ ‌شده‌اند. بيشتر آن‌ها، نه آدم‌هاي گوگول Ùˆ يا Ú†Ø®ÙØŒ كه كارمنداني در عصر تكنولوژي‌اند. با معيارهاي جامعه‌‌اي كه هرچند سعي دارد به ÙØ±Ù‡Ù†Ú¯ گذشته‌ي خود ÙˆÙØ§Ø¯Ø§Ø± بماند اما مجبور است تابع علم Ùˆ زندگي مدرن هم باشد. آدم‌هايي كه نه اين اند Ùˆ نه آن. هرچند تلاش دارند هويت خود را ØÙظ كنند ولي نشانه‌ها ØÙƒØ§ÙŠØª از آدم ‌هايي‌‌ست كه در بي هويتي دست وپا مي‌زنند! پشت جلد كتاب آمده است:
«ما همگي خيال خداييم، خيال خدا. دنيا، من، تو، اين دختر، اسمش چي بود؟»
ياشار سكوت‌كرده، به دست‌هاي زن نگاه مي‌‌كند.
«خدا هنوز ما را Ù†ÙŠØ§ÙØ±ÙŠØ¯Ù‡ØŒ خيال مي‌كنه كه درستمون كرده. داره با خودش Ùكر مي‌كنه، چطورين،آدما؟ چيكار مي‌كنن Ùˆ چيكار نمي‌كنن؟ آره داداشم، ØØ§Ù„ا كي بخواد خيالاتشو جومه‌ي عمل بپوشونه، Ùقط خودش مي‌دونه Ùˆ بس. شايد وختي مي‌ميريم از خيالش ميايم بيرون Ùˆ راس راسكي مي‌شيم! وختي خدا تو Ùكرش من Ùˆ تو رو خيال مي‌كنه، ما هم ميايم تو اين دنيا Ùˆ يه جايي از اين برهوت مصيبتمون شروع مي‌شه!»
قسمتي از داستان «در خيال خدا»