"شاید سه چهارسال دیگر، شاید هم کمتر، زندگی کنم. هربار کتابی را تمام می کنم، صبر می کنم تا فکر جدیدی به ذهنم برسد. این بار دیگر شاید چیزی نیاید. تا ببینیم."

خوزه ساراماگو، نویسنده رمان کوری درگذشت
خوزه ساراماگو، نویسنده پرتغالی و برنده نوبل ادبی امروز، هجدهم ژوئن در سن ۸۷ سالگی در جزیره قناری درگذشت.
این نویسنده کمونیست در سال ۱۹۲۲ در محله آزینهاگای لیسبون متولد شد و پس از کار در یک انتشاراتی و روزنامه‎نگاری در سن چهل سالگی به نویسندگی روی آورد.

نخستین کتاب او با نام اشعار محتمل(Os poemas possíveis) در سال ۱۹۶۶ منتشر شد و انتشار رمان‌های «یادنامه» (۱۹۸۲) و «سال درگذشت ریکاردو ریس» (۱۹۸۴) او را به یک چهره جهانی تبدیل کرد.
شیوه نگارش ساراماگو در داستان‌نویسی از سویه‌های باروک برخوردار است و منتقدان توانایی او را در تصویرسازی ستوده‌اند.
ساراماگو در سال ۱۹۹۱ رمان «انجیل به روایت عیسی مسیح» را منتشر کرد. کلیسای کاتولیک این اثر را کفرآمیز خواند و وزیر فرهنگ وقت پرتغال نام ساراماگو را از فهرست نویسندگان پرتغالی برای دریافت جایزه ادبی اروپا خط زد.
وی و همسرش به عنوان اعتراض به این اقدام تبعیض‌آمیز از پرتغال به جزایر قناری مهاجرت کردند.
ساراماگو در سال ۱۹۹۸ نوبل ادبی را از آن خود کرد و در سال ۲۰۰۴ در انتخابات اروپا از طرف حزب کمونیست پرتغال کاندید شد.
رمان «کوری» یکی از آثار شناخته شده ساراماگو در ایران، بیش از ۱۵ بار تجدید چاپ شده است.
بالتازار و بلموندا (۱۹۸۲)، سال مرگ ریکاردو ریس (۱۹۸۶)، بلم سنگی (۱۹۸۶)،تاریخ محاصره لیسبون (۱۹۸۹ )، انجیل به روایت عیسی مسیح، (۱۹۹۱)،کوری (۱۹۹۵ )، همه نام‌ها (۱۹۹۷)، غار (۲۰۰۱) و بینایی (۲۰۰۴) از جمله آثار منتشر شده از سوی این نویسنده پرتغالی هستند.
آقای ساراماگو که در سال ۱۹۹۸ برنده نوبل ادبیات شده بود، بیش از هر چیز با رمان کوری، نوشته سال ۱۹۹۵، شهرت داشت.
رمان کوری حکایت کشوری است که همه مردمش مبتلا به کوری می شوند.
ژوزه ساراماگو از حدود دهه پنجاه سالگی به تدریج به شهرت رسید.
ژوزه ساراماگو بنا بود در جشنواره کتاب ادینبورگ در شهریورماه امسال شرکت کند.
ساراماگو در اوایل دهه ۱۹۹۰ بعد از اعتراض دولت راستگرای پرتغال به کتاب جنجالی اش، انجیل به روایت عیسی مسیح، به لانزاروت مهاجرت کرد.
دولت پرتغال از شرکت این کتاب در جایزه ادبی اروپا با این توجیه که اهانت به کاتولیکهاست جلوگیری کرد.
شهرت جهانی
نخستین رمان او، کشور گناه، که در سال ۱۹۷۴ منتشر شد از نظر اقتصادی موفقیت چندانی نیافت.
از او مدتی چیزی منتشر نشد تا در سال ۱۹۸۸ با بالتازار و بلیموندا به شهرت و اعتبار جهانی رسید.
آخرین کتاب ساراماگو کین (Cain) نام داشت که اواخر سال میلادی گذشته منتشر شد.
قبل از آن نیز مجموعه ای از نوشته های وبلاگی او به نام دفتریادداشت به چاپ رسید. او در این نوشته ها به انتقاد از افرادی از جمله پاپ و تونی بلر نیز پرداخته بود.
ساراماگو 4 سال قبل در مصاحبه با بی بی سی گفته بود:
"شاید سه چهارسال دیگر، شاید هم کمتر، زندگی کنم. هربار کتابی را تمام می کنم، صبر می کنم تا فکر جدیدی به ذهنم برسد. این بار دیگر شاید چیزی نیاید. تا ببینیم."