مهری جعفری شاعر و منتقد و مترجم و وکیل دادگستری است. امسال مهری جعفری دل به دریا زده است و بی هیچ ترس از جاذبه زمین، اولین مجموعه شعر خود را توسط نشر

رضا حیرانی در ادامه گفت: «مهری جعفری در اشعارش توانسته زندگی زن ایرانی را به خوبی بازتاب دهد. در کتاب برخی از شاعران زن امروز دیده می شود که آنها سعی دارند زن بودن خود را یا زن ایرانی بودن خود را مخفی کنند یا بگویند ما تحت فشار قرار نداریم اما مهری جعفری مشکلات زن ایرانی را مطرح می کند و فشارهایی که بر زنان تحمیل می شود را نشان می دهد.»

سپیده جدیری شاعر و مترجم نیز در نقدی که بر کتاب «بی هیچ ترسی از جاذبه زمین» نوشته بود به تحلیل محتوای اشعار این کتاب پرداخت و گفت:« دغدغه اصلی این کتاب مرگ است. اما مرگ های مهری جعفری با مرگ های دیگر فرق می کند. این مرگ ها مرگ های شاد پرجنب و جوش، نا ایستا و شوخ طبع اند.» وی در ادامه به توضیح مرگ در هر یک از اشعار این کتاب پرداخت.



علیرضا بهنام شاعر مجموعه «نیمه من است که می سوزد» نیز در این نشست به گفتگو پرداخت. وی به موضوع روایت ذهنی در این کتاب پرداخت و گفت:«روایت شعر از تعابیری تشکیل شده است که تنها در یک جهان ذهنی در میان روابط شکل یافته کلمات می تواند وجود داشته باشد.»

وی سپس افزود:«روایت ذهنی از دل شعرهای این کتاب خود را به خواننده نشان می دهد و در عین حال مصالحی را در اختیار او می گذارد تا خود روایت های خاص خودش را از میان این روایت ها بیرون بکشد.»

پویا عزیزی دیگر منتقد این نشست بود. وی در نقد کتاب «بی هیچ ترسی از جاذبه زمین» گفت: «چیزی که در این مجموعه توجه ذهن را به خود جذب می کند نوع بیان است. این که شعر با چه نحو، فرم و ساختمانی بیان می شود. اشعار این کتاب اگر ویراست داری مناسب تری می شد نحو بیان می توانست با ساخت اشعار هم خوان تر باشد.»

رسول عبدالمحمدی از دیگر منتقدان این کتاب بود. وی به موضوع حوزه مخاطبان این کتاب پرداخت. عبدالمحمدی حوزه مخاطبان این کتاب را وسیع ارزیابی کرد.

شعری از این کتاب :


وقتی در قفس باز شد
بی انصافی بود
پاهایم بی حرکت ماند
و بال هایم
باز نشد.

وقتی در قفس باز شد
بی انصافی بود
پرهایم ریخت
و چشم هایم
هم چنان
در میان مورچه ها
خیره ماند.

وقتی پراندنم
بی انصافی بود
پریدنم را ندیدم.