......چون اگر به جای نویسندگی هر شغل دیگری داشتی

...


کاش دستفروش بودی خلیل درمنکی

رضا حیرانی

کاش معلم بودی خلیل درمنکی

کاش بازیگر سینما بودی خلیل درمنکی

کاش خواننده ی رپ بودی خلیل درمنکی

کاش عضو شرکت واحد بودی خلیل درمنکی

کاش راننده ی تاکسی بودی خلیل درمنکی

کاش میوه فروش بودی خلیل درمنکی

کاش کفاش بودی خلیل درمنکی

اصلا کاش دستفروش بودی خلیل درمنکی

فقط نویسنده نبودی خلیل

چون اگر به جای نویسندگی هر شغل دیگری داشتی

از سوی هم صنفی هات تلاش بیشتری برای آزادی ات صورت می‌گرفت

کانون نویسندگان یعنی کشک چون برای این کانون خواب زده مرگ فلان آیت الله ارزش خبری بیشتری دارد تا تلاش برای آزادی یک نویسنده

کانون نویسندگان یعنی کشک چرا که برای کانون نویسندگان توقیف فیلم فلان کارگردان درجه چندم ارزش

پشت پرده ای بیشتری دارد تا تلاش برای آزادی یک نویسنده

کانون نویسندگان یعنی کشک وقتی برای اعضای آن مصاحبه با فلان رسانه ی غربی ارزش بیشتری دارد تا

تلاش برای آزادی یک نویسنده

و رفاقت در ادبیات یعنی کثافت محض وقتی برای اعتراض به دستگیری یک نویسنده نگاهمان به بی بی سی و صدای آمریکا باشد که چقدر در مورد این خبر مانور خواهند داد.

رفاقت در ادبیات یعنی کثافت محض وقتی نگران این هستیم که مبادا رسانه ای شدن خبر دستگیری یک نویسنده به او اعتباری بدهد که باعث کمرنگ شدن کارنامه ی ما در فضای ادبی باشد.

کاش دستفروش بودی خلیل درمنکی

کاش هرچه بودی نویسنده نبودی تا دستکم در این شرایط خیالت راحت بود که رفقای هم صنفی ات به همان اندازه که برای تحریم جشنواره های دولتی ، برای آزادی فلان خواننده ی رپ، برای رفع توقیف فیلم فلان کارگردان و برای مراسم ختم فلان آیت الله و برای هزاران موضوع دارای موج رسانه ای دیگر زور می زنند و امضا جمع می کنند برای آزادی توی نویسنده هم دست به قلم خواهند برد بدون اینکه به تفاوت دیدگاهشان با تو در حوزه ی ادبیات، به اختلاف نظرشان با تو در مورد فلان نویسنده ی خارجی و هزاران اختلاف دیدگاه دیگر توجه می کردند همانطور که اهالی شرکت واحد در اعتراض به دستگیری اعضای هم صنفی خود اختلاف نظرشان در شیوه رانندگی و بلیط فروشی را بهانه قرار نمی دهند.

+ نوشته شده در 88/10/26ساعت 23:39 توسط رضا حیرانی |