فريبا داوودی مهاجر، فعال در زمينه حقوق زنان:

همواره در آستانه تابستان با تصميم های سليقه ای درباره حجاب و پوشش خانم ها مواجه هستيم. تصميم گيران و ضابطان بر اساس سليقه ها و تفسيرهای شخصی خودشان از پوشش اقدام می کنند. حتی بر اساس سليقه با افراد برخورد می کنند و همين سليقه ای عمل کردن، بدترين ضربه را به باورهای مردم می زند. زيرا نمی دانندکه چه چيزی درست است و چه چيزی غلط.


مهمترين مسئله ای که جامعه ما امروز با آن مواجه است، حجاب نيست، بلکه سلامت و امنيـت اجتماعی است که متاسفانه کمترين بهره ای از آن نداريم. مبارزه با بی امنی و مزاحمت های خيابانی برای زنان اولويت دارد که امنيت تردد را از آنان گرفته. مانتو و پوشش مسئله ما شده، در حالی که مباررزه با مزاحمان مورد توجه قرار نمی گيرد.

هر وقت که درباره زنان می خواهند تصميمی بگيرند معمولان از افرادی استفاده می کنند که آنها جمع می شوند و تظاهرات می کنند و می گويند خواستار اين مدل حجاب يا مو هستيم ولی وقتی ما جمع می شويم و مثلا خواستار رفع خشونت از زنان می شويم، با چوب و چماق مواجه ايم.

اگر به علت ها بپردازيد، با معلول هايی که به نظر بعضی ها افراطی می شود، مقابله کنيد مثلا اگر مدل آرايش بعضی از زنان ايرانی را با زنان اروپايی مقايسه کنيد، می بينيد با وجود اينکه آنها حجاب ندارند، ممکن است به مراتب ساده تر باشند و از آرايش های افراطی استفاده نکنند. بايد علت هايی را که سبب می شود زنان به سمت تجمل و آرايش های افراطی پيش می روند، رفع کرد.

برگرفته از بی بی سی