ما با هر بهار، از نو، زاده Ù…ÛŒ شویم! / Ùرهاد عرÙانی – مزدک
نوروز Ú©Ù‡ Ù…ÛŒ رسد، اØساس عجیبی در من به Øرکت در Ù…ÛŒ آید... سرم را بالا Ù…ÛŒ گیرم Ùˆ استوار گام Ù…ÛŒ زنم! اØساس Ù…ÛŒ کنم ایرانی ام Ùˆ چنان لذتی از این اØساس Ù…ÛŒ برم Ú©Ù‡ Ù†Ú¯Ùˆ Ùˆ نپرس!
-----
پیام نوروزی
Ùرهاد عرÙانی – مزدک
نوروز Ú©Ù‡ Ù…ÛŒ رسد، اØساس عجیبی در من به Øرکت در Ù…ÛŒ آید... سرم را بالا Ù…ÛŒ گیرم Ùˆ استوار گام Ù…ÛŒ زنم! اØساس Ù…ÛŒ کنم ایرانی ام Ùˆ چنان لذتی از این اØساس Ù…ÛŒ برم Ú©Ù‡ Ù†Ú¯Ùˆ Ùˆ نپرس! با خود Ù…ÛŒ گویم اگر هزار بار دیگر از نو متولد شوم، آرزو Ù…ÛŒ کنم ایرانی باشم. اگر خاکم، خاک ایران باشم. اگر سبزه ام، سبزهء بردمیده در باغ ایرانی باشم، اگر آبم Ùˆ آتش، Ùˆ گر باد، از این سرزمین بجوشم Ùˆ در این سرزمین بخروشم Ùˆ هم بدین سرزمین بسوزم Ùˆ روشنی بخشم. اما چرا؟ چرا این اØساس در من، Ùˆ شاید Ùˆ قطعآ در بسیاری از هموطنانم، با آغاز بهار، به غلیان در Ù…ÛŒ آید؟ راز این جوش Ùˆ خروش درونی در چیست؟ Ùˆ سوال بزرگتر!: چرا هر Ú†Ù‡ بیشتر Ù…ÛŒ خوانم Ùˆ بیشتر Ù…ÛŒ دانم Ùˆ بیشتر تجربه Ù…ÛŒ کنم، این اØساس در من Ùزونی Ù…ÛŒ گیرد Ùˆ قدرتمندتر Ù…ÛŒ شود؟
آری! به این پرسشها نمی توان پاسخ داد، مگر از گذر شناخت خود نوروز! سنتی Ú©Ù‡ عمیقآ انسانی است Ùˆ درست بر همین اساس، از گذر قرنها Ùˆ هزاره ها، همچنان پایدار است Ùˆ تا زمین Ù…ÛŒ چرخد Ùˆ خورشید Ù…ÛŒ تابد، جاودانه خواهد بود، Øتی اگر انسان بار سÙر بربسته باشد وکار زمین، به زمین وا گذاشته باشد!!
نوروز، هویت خود را بر نوزائی بنانهاده است، بر تولد Ùˆ رویش Ùˆ تجدید Øیات، بر زندگی Ùˆ Øرکت Ùˆ پویش Ùˆ جوشش Ùˆ شادمانی Ùˆ از مردم نیز Ù…ÛŒ خواهد چنین باشند Ùˆ هم از اینروست Ú©Ù‡ آن هویتی Ú©Ù‡ بر نوروز بنا Ù…ÛŒ شود، هویتی نا میراست. هویتی Ú©Ù‡ علیه سکون، مرگ، زشتی Ùˆ اندوه Ùˆ ایستائی است Ùˆ درست بر همین اساس Ùˆ بنیان است Ú©Ù‡ هویت ایرانی، هویتی جاودانه است Ùˆ تا زمانیکه ایرانی بر این عهد Ùˆ پیمان نشسته است، مرگ ناپذیر است! Ú†Ù‡ دلیلی بالاتر Ùˆ Ù…ØÚ©Ù… تر از آنچه بر این سرزمین Ùˆ این مردمان رÙته است، Ù…ÛŒ تواند اثبات مدعای ما باشد؟ آیا جز اینستکه تمامی اندیشه های ناپاک Ùˆ اهریمنانه، Øداقل یکبار بخت خود را در نابودی عظمت Ùˆ شکوه ایران Ùˆ ایرانی آزموده اند؟ Ùˆ آیا جز اینستکه، هم ایشان، بر خاک شده اند Ùˆ بر باد رÙته اند، لیک، آتش عشق هنوز در این سرزمین جاویدان زبانه Ù…ÛŒ کشد Ùˆ هر بهار، میلیونها انسان را بØرکت در آورده، به مهربانی Ùˆ تقسیم شادی Ùˆ زندگی Ùرا Ù…ÛŒ خواند؟
Ú†Ù‡ ابله بودند اسکندر ها Ùˆ خالد بن ولیدها Ùˆ سعدابن ابی وقاص ها Ùˆ ÙاتØان قادسیه Ùˆ سلطان غزنه Ùˆ چنگیز Ùˆ هلاکو Ùˆ تیمور Ùˆ قزلباشهای صÙÙˆÛŒ... تا خاقان قاجار، Ú©Ù‡ بناهای پرشکوه را ویران کردند Ùˆ شهرهای آباد را بسوزاندند Ùˆ کتابهایمان را به آب دادند Ùˆ بهترین Ùرزندانمان را سر بریدند Ùˆ از جمجمهء ایشان مناره بر پا داشتند تا مگر از این رهگذر، ظلمت Ùˆ اندوه را Øاکم کنند Ùˆ گرد مرگ بر باغ زندگی بپاشند! غاÙÙ„ از اینکه ایرانی، همان شکوه جاودانی زندگی، از گذر نوزائی است. ایرانی مرگ ناپذیر است چرا Ú©Ù‡ زندگی خود را با Øقیقت هستی، پیوند زده است Ùˆ این Øقیقت، همان تجدید Øیات شادی Ùˆ رویش، از پس هر زمستان، هر چند سخت Ùˆ تیره Ùˆ سرد است!...
آری! ما با هر بهار، از نو زاده Ù…ÛŒ شویم، دوباره Ù…ÛŒ روئیم Ùˆ عطر زندگی را در Ùضای ÙرØبخش سرزمینمان Ù…ÛŒ پراکنیم! ما ایرانیان، دشمنان ابدی تاریکی Ùˆ مداÙعان همیشگی روشنائی هستیم! ما با نوروز، مرگ را به زانو در آورده ایم. این رمز را پاس خواهیم داشت Ùˆ به Ùرزندانمان خواهیم آموخت تا هر بهار، با Ø´Ú©ÙˆÙÙ‡ Ùˆ خورشید، بیارایند سÙره های Øیات خویش را، Ùˆ راست قامت، بسرایند ایرانی بودن را، Ú©Ù‡ ایرانی بودن یعنی انسان بودن، درست اندیشیدن، درست Ú¯Ùتن Ùˆ درست عمل کردن، یعنی به ØÙ‚ Øیات اØترام گذاشتن، یعنی طرÙدار رویش Ùˆ رشد Ùˆ Øرکت بودن، یعنی مهربان Ùˆ شاد بودن Ùˆ با عشق زیستن، ایرانی یعنی آزاده Ùˆ سربلند، یعنی دشمن خراÙÙ‡ Ùˆ جهل Ùˆ تاریکی، ایرانی یعنی مداÙع روشنی، زندگی، دوستی، دانش! ایرانی یعنی پاسدار راستی Ùˆ دشمن دروغ! ایرانی یعنی ستایش زن، اØترام به کودک Ùˆ کهنسال Ùˆ مراقبت از ضعی٠و بیمار، ایرانی یعنی نگهبان طبیعت Ùˆ زندگی، ایرانی یعنی Ù†Ùرت از مرگ Ùˆ جنگ Ùˆ تØقیر Ùˆ جنایت Ùˆ رذالت Ùˆ زور Ùˆ استبداد Ùˆ ... ایرانی یعنی گوش سپردن به بانگ بلند تولد بهار Ùˆ Ú¯Ùتن Ùرخنده باد نوروز بر همهء ایرانیان!
اسÙند هزار Ùˆ سیصد Ùˆ هشتاد Ùˆ Ù‡Ùت