به نظر می رسد اين ايده خيلی ها را جذب کرده باشد. هر سال صدها نفر از پارسيان هند در سفرهايی به زيارت اماکن مقدس زرتشتی در ايران می روند.



زبير احمد
خبرنگار بی بی سی در بمبئی
عطش پارسيان هند برای کشف ريشه هايشان در ايران

خجسته ميستری اهل بمبئی، محقق و مورخ سرشناس زرتشتی است. او به ادعای خودش عضو محافظه کار جامعه کوچک پارسيان يا ايرانی های زرتشتی هند است که سعی دارد آداب و رسوم اين مذهب ماقبل اسلامی را حفظ کند.

او از چند سال قبل برنامه ای را برای سفر پارسيان پير و جوان به ايران ترتيب داده تا ريشه های مذهبی خود را کشف کنند.

او می گويد: "اين سفرهای زيارتی راه بی نظيری برای آن است که مردم چيزی درباره ريشه ها و دين خود بياموزند."

او می خواهد پارسی ها به "زرتشتی بودن خود افتخار کنند."

روند رو به رشد

به نظر می رسد اين ايده خيلی ها را جذب کرده باشد. هر سال صدها نفر از پارسيان هند در سفرهايی به زيارت اماکن مقدس زرتشتی در ايران می روند.

به علاوه آنها به عنوان "زرتشتی های مفتخر" که موجب خرسندی آقای ميستری است از اين سفر بازمی گردند.

نوشير دادراوالا که به نمايندگی از سوی گروهی غيرانتفاعی سالی يکبار زرتشتی ها را به ايران می برد می گويد تقاضاها برای اين سفر زيارتی رو به افزايش است.

وی گفت: "امسال برای اولين بار اميدواريم دومين تور را اوايل ماه سپتامبر به ايران داشته باشيم."

ساير تورهای مسافرتی نيز از علاقه مردم برای انجام سفر زيارتی به ايران خبر داده اند.

پرسيس دادبهوی اهل مدرس که چند هفته قبل برای اولين بار به ايران رفت گفت: "خيلی از دوستان و بستگانم درباره اين تور پرس و جو کرده اند و مايلند مثل من به ايران بروند."

جامعه زرتشتی ها از سويی به خاطر کاهش شمار پيروان اين دين در سراسر دنيا و از سوی ديگر برای کشف ريشه های خود در تب و تاب است.

خاطره جمعی پارسيان از ايران ممکن است پس از دوازده قرن ادغام و همجوشی با جامعه هندی کمرنگ شده باشد، اما خجسته ميستری می گويد "خاطره ای ژنتيک از ايران و تاريخ باستانی زرتشتی در مردم وجود دارد."

پارسيانی که به ايران رفته اند آن را سفر "خوديابی" توصيف می کنند.

سرور ايرانی، که هنوز بستگانی در ايران دارد، می گويد: "وقتی می روم احساس می کنم به کشور خودم بازگشته ام."

آقای دادراوالا می گويد بسياری از پارسی ها با شور مذهبی سراغ او می روند.

آنها می خواهند به جنوب ايران سفر کنند تا آتشکده های باستانی را که هنوز آنجاست ببينند.

آقای دادراوالا می گويد هند سرزمينی است که پارسی ها برای زندگی برگزيده اند اما ايران "سرزمين معنوی تمام پارسی هاست."

آيين ماندگار

ايرانيان زرتشتی 12 قرن پيش برای گريز از سرکوب اسلامی به هند آمدند و در ايالت گجرات در غرب هند سکنی گزيدند.

امروزه اکثريت جامعه 69 هزار نفری زرتشتيان در بمبئی در ايالت همسايه، ماهاراشترا، زندگی می کنند.

آنها به زبان گجراتی تکلم می کنند اما بسياری از آيين های مذهبی خود را حفظ کرده اند.

آقای ميستری می گويد ميل به بازيافتن ريشه ها امری غالب در همه اديان است.

سايرين اشاره می کنند که سفرها کم هزينه تر شده و جمهوری اسلامی ايران نيز نسبت به بازديد زرتشتی ها از آتشکده ها کمتر حساسيت نشان می دهد.

بسياری از زائران از مشاهده اين که دولت ايران ميراث فرهنگی آنها را عمدتا محفوظ داشته است خرسند می شوند.

آقای دادراوالا در نخستين سفرش به ايران مشاهده کرد که اين اماکن تحت مرمت است اما بيش از هر چيز متوجه تساهل جمهوری اسلامی شد.

وی گفت: "ترجمه ای از سنگ نبشته داريوش هستند که در آن آمده 'پروردگار بزرگ اهورا مزداست' که نشان می دهد مقام های ايرانی تا چه حد برای حفظ فرهنگ زرتشتی وفاداری نشان داده است.

به نظر می رسد ندای مومنان زرتشتی چنان قدرتمند بوده است که بسياری از ايرانی ها را نيز جلب کرده است.

خجسته ميستری می گويد او شاهد مسلمانان ايرانی در معابد زرتشتی بوده است که به گفته او "آنجا می روند تا ريشه های ايرانی خود را کشف کنند."

بازديد کنندگان آن را تجربه ای شورانگيز توصيف می کنند.

نوشير دادراوالا می گويد: "تاريخ در کوه های ايران، در کنده کاری های صخره ها و در کتيبه های پادشاهان کبير زنده می شود."