نقد ...عزیزکلهرپدر شعر وحشت ایران
مکتب عریان چتر حمایتی است..از تمامی ابشخور های فکری وفلسفی و نماینده تمامی مکتب ها
و..زاینده ومادر تمام ایسم هابا دور نمایه های پارادوکس گونه ای از ریشه تا شاخه
ابشخور ازلی است وامتداد ناگسستنی تا ابدیت


فراسو نگر ترین دید گاه هزاره سوم با خاصیت جهان شمولی که داراست
وباعدم اتحاد مکتب ها
به جنگ دیالیکتک گونه پرداخته است
مکتب عریان زاییده شرایط موجود در تعامل مکتب ها ودر تامل انها در هزاره سوم است
جهان سومی است که خلق شده ی فکر بشر ماتریال در حوزه رسیدن به تجرد محض
در قاموس یک قالب اپی دمیک می باشد که چیزی جز عریانیت نیست
عریانیت از ابتدا یدک کش تمام زنجیره های فکری بشر تا حالاست
واین خاصه می تواند بشر را
بر سر یک سفره گرد هم ارد.....
با یک مضمون در واحد تکثر به تعامل نظری برساند
ان چه که دست مایه این مکتب بی نظیر است فانوس بر افروخته فکر متعالی است که جاودانه پیش روی انسانها به یادگار خواهد ماند و زیر تعالیم ان انسان از فرش تا به عرش عروج
خواهد کرد.....مکتب عریان جنبش خاموش ناشدنی است که سیری پذیری ندارد واز فطرت
انسانها سرچشمه واز غرایز انها چشم پوشی نمی کند......
غریزه وفطرت در مکتب رو به جلوی عریان...دو بال پروازند
فطری بودن فکر وفلسفه در ماهوی اومانسیمی ونقش پذیری وشکل گیری ازلی از لحظه افرینش
در نا خودا گاه ۰(غریزه)بطور..رنتا لیسم..یعنی همگن مطرح شده اند
که این امر ظابطه مند بودن این مکتب را به تعاریف موجود در جهان فکر وفلسفه به دور از
فلسفیدن را اشکار می سازد
پس حرکت مکتب بطرف بی انتهایی معین واز پویایی ان می توان تردید را عملا زدود
چرا که مکتب عریان.......به دنبال تغیر اوضاع ایستاتیک وجسور برای بر پایی دینامیسم است
عریانیت در ذهن در انتزاع.... ودر عینیت فعال است وبه عدم رکود می اندیشد رشد را تعالی
انسان وودیگر گونی ان می بیند
وبرای اقامه این موضوعتمام سر چشمه های را به اسارت فلسفی خود کشانیده است وعاشقانه به انها بالندگی می دهد
پس دیگر نمی توان اب شناخت از باز گشت به اصالت ور در رو وبه حساب اوردن عریانیت در ژانری نا متعارف
دکترین ارش اذر پیک را یک دکترین غیر رسمی از یک تریبون ازاد دانست
چرا که عریان رفته رفته ریشه ی روز مرگی خود را گسترانیداست
اما در القای ان به صورت تئوریزه شده دیر اقدام کرده ا ند
اما هنوز جای خوش بختی است ...که دکترین اذر پیک می تواند گره از دگماتیسم ادبی
وعلوم انسانی این جامعه بر دارد
عریان واژه نیست..عریان حتی فلسفیدن نیست.....
عریان رستاخیزهرانچه که انسان از دست داده است تا حالاست
پیراهن مرصعی است از...فکر سالم وعقل ازادو عدم پذیرفتن اسارت فکریست
در حوزه قلم
ورسیدن همه به اتوپیای موعوداست
عریان امروز لحظه هایی از زندگی نیست بلکه حیثیت زندگی کسانی است
که عقل را روتیتانیسم
جان وجسم را فرمانبر دار ان کرده اند
ما بر انیم که را ه فعلیت فزون خواه این ابشخور را در امیزهای از هران چه که موجوداست راادامه بدهیم تا به عریانیت محض برسیم
هدف نه دور است نه نزدیک اما راه بسیار طولانیست