گل را به ياد دارم
در عروسي
در مرگ
يادم نمي ايد اما
وقتي گل اندام را به خاك سپرديم
چه بويي داشت
ماشين هاي بزرگراه
بوي او را با خود بردند

يادم نمي آيد
با كدامين جاده شه را يافتيم
يادم اما هست
نامهايمان عوض شد
ومادر را جور ديگري ديديم
وناگهان شهر اورا باخود برد
ما راه روستايمان را نمي دانستيم
مردمان به ما پول دادند
ما گدايان شهر شديم
وخواهرم گم شد
برادرم را با خود بردند
من اما به مدرسه يادها رفتم