گلی که دیروز برایت پست کردم / در راه پژمرده
این اساس ِ تبعیدست، می دانم!
اما ساقه اش را بو کن!
هنوز دارم به سمتت می آیم..
**

تکه پاره های مرا جمع نکن
بگذار حواسم به همه ی جنایت ها باشد / در بین راه
- کی راه می رود؟
- نفسی که مدام بند می آید
- کجا می رود؟
- هوایی که از خون مالامال
- که چکار کند؟
- تا باورش شود!
- باور؟
- بعد از آن دیگر نمی شود زنده بود / و با زنده ها نشست
فقط یک راه! / انتخاب کن!
زنده ها را نشور!
خونی ها را بریز توی خون!
خون / صاحبش را می شناسد
وگرنه قصاص می کند / با موجی که می شوید
- این خونی ها کی هستند حالا؟
- باوری که گم کرده بودم... باور می کنی؟

هرچه اصلاح نژادی می کند تمدن / شمشیر از آن ور به گند می کشد!
تو هم بیا وسط ماچ بده / ماده ی نخاله / که نجومی!
برده ی طفلی / که ریاضی!
عروس ِ هزارحجله / که فیزیک...
با ماچ ِ بزرگان / مشکل ِ ادیان حل نمی شود... / می شود؟!
فقط اصلاح ِ نژادی... اصلاح ِ نژادی... شمشیر...
شمشیر / اصلاح نژادی کرده تمدن را
شمشیری داده به دستش... / حالا نجنگ ، کی بجنگ!
- دریای شاعران / رمانتیک است
در قاره ها / ماه ِ تُنگ ها...
---------------------------
برای خواندن متن کامل شعر به آدرس زیر مراجعه کنید:مریم هوله