fall
د ست کوچه را روشن کن !
حق با کسی ست / که جنگل با را ن را / د وبا ره می بیند
شما ل / تا سپید ه جنوب / فرقی نمی کند


..


وطن / یعنی تو و/ خون خیا با نی و/ حس فوا ره شهری !


د ریا ی پا ییزی و

چشمی ا زپس عصرها ی توفا نی ا ت

با تو نگا ه می کنم

ا ز بیدا ری تا سقوط / یا / شبیه پرند ه ای / میرا ثی به سرزمین عا شقی ا ت

آ شفته زخمی به روا یتی ا کنو ن

یا پلک د رختی که ا زسطرها ی تو می نوشند

ا یستا د ه / آ شوب روزها ی توا یم

تا جمهوری زیستن و/ حقیقتی به هیا هو ی مرگش

روح زمزمه ا یست / میا ن " یا رد بستا نی " و

چرخه قطا ری ا ز سمت کر ا نه ا ت

رویا ی کسی با ش و/ غربتی بر آ ستا نه آ فتا بش

نیمی سپید و/ نیمه ا ی بر وا ژه ها ی زرد ش

د ست کوچه را روشن کن !

حق با کسی ست / که جنگل با را ن را / د وبا ره می بیند

شما ل / تا سپید ه جنوب / فرقی نمی کند

آ با ن / پا یا نه جشنی و/ تیغه به رنگ گل آ فتا بگر د ا نی !

یا د ما ن با شد

وطن / یعنی تو و/ خون خیا با نی و/ حس فوا ره شهری !

جها ن / را ه مزرعه را می د ا ند

محمود معتقدی

پا ییز 88