وقتی شعرهای کوتاه و موجز آقای سهیل پاشازاده را می خوانم و می بینم که به چه صورت کلمات کوتاه در کنارهم معنی می گیرد و بدون اینکه سروده خودرابی جهت شاخ و برگ دهندبسیار مختصر و مفید، تمامی آن چه را که احساس می کنند به خواننده خود منتقل کنند؛ بیشتر از هرچیز به یاد صدای سه تارمی افتم؛ در حالی که سه تار کمتر از هر ساز زهی دیگری دارای سیم است با این وجود باهمان سه عدد تار نازک خود، می تواند به دست نوازنده ای ماهر تا بی نهایت زیبا نواخته شود.
با آروزی موفقیت برای این هنرمند نازنین به امید نواختن تارهای دیگری از کلمات ایشان هستم