مادرش دارد گريه می کند
چون برايانا غصه دار از مدرسه به خانه رسيد
در حالی که مسخره شده بود.


در کلاس او دو دختر ديگر با نام برايانا هستند.
و بچه ها برای جدا کردن آن ها
او را برايانای سياه صدا می زنند
در حالی که سر زنش اش می کنند.
او سر مادرش جيغ می زند:
من نبايد برايانای سياه باشم

مادر بيچاره اش گريه می کند.


من چه می توانم بکنم؟
عروسک هايش را می بخشم.
گذشته ی تاريک اش را می خوانم
چگونه می توان ام حمايت اش کنم؟

اينک به پنج بچه می فهمانم
که سياه يک رنگ نيست
بل که يک پوست مشتعل است