تصویر آخرین شماره مجله ی نگاه نو
نشریه ی نگاه نو طی اقدامی نیکو ، هر سال کارکرد زیبایی را در انتخاب کتاب برگزیده با نام ( یک سال – یک کتاب ) در هر رشته ای دارد . امسال نیز نگاه نو این سنت را ادامه داده است و به معرفی کتاب های برگزیده ی مختلفی پرداخته است . که توضیحات سر دبیر آن را در زیر می آوریم و سپس کتاب برگزیده را در زمینه ی شعر معرفی کرده و در واقع عین توضیحات کارشناس کتاب شعر نگاه نو ، آقای مسعود احمدی را که در شماره ی 68 – بهمن 84 به چاپ رسیده است را به شما منتقل می کنیم .



توضیحات سر دبیر نگاه نو

کتاب هایی که در آخرین شماره ی هر سال در (( یک سال ، یک کتاب )) معرفی می شوند لزوماً بهترین کتاب سال در هر رشته نیستند ، بل که به ترین یا اثر گذار ترین کتابی هستند که معرفی کننده ، در طول یک سال به آن بر خورده و خوانده است ؛ هر چند که ممکن است آن کتاب به ترین کتاب آن سال نیز نباشد .
این انتخاب ها شخصی ست و نگاه نو در آن ها نقشی ندارد . البته معرفی کنندگان را سردبیر برگزیده است .
معرفی آثار برگزیده به ترتیب زمان دریافت ، صفحه آرایی و چاپ شده است .
از خانم ها و آقایانی که سردبیر را در این حوزه یاری دادند تشکر می کنم و به پدید آورند گان و ناشران و هر کس دیگر که در انتشار آثار برگزیده سهمی داشته است شاد باش می گوییم .
علی میرزایی - سردبیر نگاه نو


توضیحات ماه مگ :

ما نیز این اقدام نگاه نو را ارج نهاده و با استناد به بند اول گفته های آقای میرزایی ، این کتاب ها را لزوماً به ترین کتابها نمی دانیم . زیرا انتخاب بهترین کتاب منوط به خواندن تمام کتاب های منتشر شده در طول سال در همان رشته می باشد و در ضمن داوران انتخاب کننده هر چند که معمولاً از دوستان و یاران سردبیران اند و مولفان کتاب های انتخاب شده نیز آشنایان آن انتخاب کنند گان ، اما انتخاب کنند گان باید صلاحیت کافی را در این زمینه دارا باشند که خوش بختانه این امر در انتخاب امسال تا حدود بسیار زیادی رعایت شده بود . به همین خاطر ماه مگ به آقای میرزایی و انتخاب کنندگان و همه ی دست اندر کاران نگاه نو خسته نباشید ، شاد باش و دست مریزاد می گوید و امید مراحل موفق تر و گسترده تری را برای (( یک سال ، یک کتاب دارد ))._ هم چنین از جانب خودم (در جای گاه پویا عزیزی ) از جناب مسعود احمدی که گوشه چشمی هم به مجموعه ی من داشتند کمال سپاس و احترام را دارم . لطف تان مستدام باد !_
تصویر کتاب علامت بوسه می بارد /پویا عزیزی

لاجرم گرچه انتخاب ها همیشه سخت و پر حرف و حدیث است اما نظر شخصی انتخاب کننده همیشه بر حسب شرایط محیط و ذهنیات و آشنایی های او ست که شکل می گیرد . به همین خاطر تمام انتخاب های انجام شده توسط انتخاب کننده ی واحد و یا حتا گروه انتخاب کنند گان معمولا بر این اوضاع مهر تایید می زند . تنها چیزی که مسلم است این است که همیشه انتخاب شخص ، انتخاب جامعه نیست ، اما همیشه به عنوان یک نظر شخصی قابل احترام می ماند.


دبیر بخش فارسی

پویا عزیزی



پویا عزیزی



اما نگاه نو در بخش شعر کتاب شادیانه ی روز به تر اثر عنایت سمیعی را به عنوان بهترین کتاب سال (در زمینه ی شعر) انتخاب کرده که متن قضیه را در زیر می آوریم .


مسعود احمدی
_تمام سطرهای زیر عین نوشته های آقای مسعود احمدی ست _



قبل از معرفی مختصر و مفید کتابی که در مجموع آن را به ترین دفتر شعری منتشر شده در سال جاری می شناسم ، باز هم یاد آوری این دو نکته را ضروری می دانم .
1 - مدعی نیستم و نمی توانم باشم که همه ی دفتر های شعری سال 1384 را که هنوز سه ماهی هم به آخر آن مانده است دیده و خوانده ام . بارها یادآور شده ام که به خاطر توزیع نامعقول و نا مطلوب کتاب به ویژه کتاب های شعر ، جز معدودی ، اغلب مجموعه هایی که توفیق مطالعه و التذاذ از آن ها نصیبم می شود ، به نحوی و از سر لطف توسط سرایندگان یا ناشران آن ها به دستم می رسند .
2 - گاه دفتر هایی حاوی بعضی از آثار بعضاً ارزنده و ندرتا" درخشان مانند داوود در حنجره داشت به قلم شاعر و محقق هوشمند مصطفی فخرایی یا مجموعه هایی در خور توجه و محمل پاره ای قطعات تر و تازه مثل « من مثل هیچ کس نیست » اثر شاعر شوریده و جوانمرگ شیما تیمار ، یا « تبصره » مخلوق و مصنوع شتابزده ی مهر نوش قربانعلی که اولی در سال 1382 و دومی در سال 1383 چاپ و منتشر شده اند خیلی دیر عز وصول ارزانی می دارند و لاجرم با توجه به عنوان « یک سال یک کتاب » و باید و نباید های مستتر در آن و با آن ، فرصت پرداختن به آن ها را از دست می دهم .
باری دفتر هایی که در زیر و به ترتیب حروف الفبا نام آن ها را می آورم در سال 1384 به بازار کتاب عرضه شده اند و این پژوهنده اقبال آن را داشته است که از مطالعه ی آن ها محظوظ و بهره مند شود :
آدم تنهاست / هاشم جواد زاده 2- از من فقط النگویی می ماند / فرزانه قوامی 3- با اشاره چشمانت / فرزاد شجاع 4- با برف تا سپیدار / یاسمین احمدی 5- بدرود آمی تیس / محمد رضا محمد زاده گان 6- برداشت تنها / ایرج صف شکن 7- چیکا / محمد ویسی 8- در آن خانه که تویی / حامد خانجانی 9- شادیانه ی روز بهتر / عنایت سمیعی 10- شاعر قاصدک ها / صوفی مصطفوی 11- روایت های آبی از کسی شاید شبیه من / احسان مهتدی 12- سونات تبریزی / یاشار احد صارمی13- عصر تند نارنج / سیامک بهرام پرور14- علامت بوسه می بارد / پویا عزیزی 15- عاشقانه های زنی که دوستش دارم / داریوش معمار 16- گلمیخ های سربی / روزبه صف شکن 17 - مگر سکوت خداوند /محمد شریفی نعمت آباد 18- نه چهچهی ، نه جیک جیکی / فهیمه غنی نژاد .
بی تردید دفتر برگزیده از هر بابت و به تمامی بر دیگر مجموعه ها ارجح و اصلح نیست و طبعاً همه ی اشعار گرد آمده در آن مقبول و مطبوع تمام خوانندگان و خواهند گان این نوع هنری - ادبی نیست . در ضمن کم تر دفتری ست که لااقل یکی دو قطعه ی در خور توجه و شاید جانانه در خود نداشته باشد . لذا در مجموعه های مذکور نیز اشعار خوب ، خیلی خوب و گاه ممتاز نیز به چشم می خورند ، از جمله اغلب قطعاتی که فهیمه غنی نژاد ، فرزانه قوامی ، ایرج صف شکن ، محمدرضا محمد زادگان و احسان مهتدی نوشته اند هریک به دلایلی جذاب و دلپذیر و گاه از بابت پاکیزگی زبان یا شیوه ی روی کرد به مضمون و محمول متن و طبعاً صنایع بدیعی لفظی و معنوی و یا نو آموزی ها و آشنایی زدایی ها ، شایسته و بایسته اند . براستی چند تایی از غزل های محمد ویسی و سیامک بهرام پرور تر و تازه و به اندام اند و تعدادی از شعر های یاشار احد صارمی و پویا عزیزی که به زعم من بازی های زبانی این یکی که نه فقط غبطه بر انگیز و جذاب بل که به قاعده و ماهرانه اند ، در خور تحسین هستند .
به هر حال در نزد عده ای از جمله صاحب این قلم ، مهم تر از همه ی تمهیدات و شگرد ها و طبعاً زبان ورزی هاو بازی های زبانی ، شعریت شعر و اندام و زبان متناسب با آن است و به همین دلیل شاعر قاصدک ها و … را که به گواهی مقدمه ی کتاب منصف آن ده یازده ساله است جزو بهترین کتاب های شعری امسال می دانم ؛ سلامت روح و تن درستی زبان و تناسب در خور این دو در شعر صوفی مصطفوی گاه حیرت انگیز است . با این همه از آن جا که شکل (فرم) مبین بعضی بضاعت ها و توانایی های جبلی و اکتسابی خالق اثر است و طبعاً به واسطه ی اندوخته های تجربی و مطالعه ی مستمر و تمرین پیگیر به محمول و مضمون اندامی به قاعده و در خور می دهند ، شادیانه ی روز به تر را که مولف آن یعنی عنایت سمیعی یکی از فاضل ترین منتقدان معاصر ماست و معمولا " نثری سنگین و فخیم و فاخر و گاه مغلق دارد ، بهترین کتاب شعر سال جاری می دانم ، به ویژه به این خاطر که قطعات مندرج در این دفتر ، به رغم پیچیدگی برخی از مضامین و به تبع آن در هم تنیدگی پاره ای تصاویر و هم بر خلاف بعضی شگرد ها و آشنایی زدایی ها و نوسازی ها و نو آوری های زبانی عالمانه و هوشمندانه ، در زبانی پاکیزه و روان فارغ از تصنع متشکل گردیده اند ، تا در این آشفته بازار شعری سهل و ممتنع را به نمایش بگذارند .