گیل آوایی
تا آکه
بئ وطن میدان دکÙته خالئ میدان تا Ø¢Ú©Ù‡
ابره پوشت ماه دیل بترکه بئ خوروسخوان تا آکه
تا آکه جنگل واسوجه بئ ایتا سرپور بدوش
سر بچاه بردن دمردن گورشا بوستن تا آکه
باغه دیل واهیلا بو بسکئ بیده پیسه کلاچ
بولبوله بالا دوسته چومه گریان تا آکه
وامرازه بئ پهلوانئ بون یالانچئ پهلوان
اختا بوستن یا نامون مردانه میدان تا آکه
روزگاره بئ کسئ من واستئ یارئ داب گودن
کس کسا بیگانه بوستن سر به داران تا آکه
وسته ده هائ آهو ناله بیخودئ Ùردا گودن
تا آکه واستئ دمردن گورشا بوستن تا آکه
آئ شومایان کئ دباختید هستو نیست دارو ندار
وقته ده میدان دکÙتن خالئ میدان تا Ø¢Ú©Ù‡
گیل آوایئ بئ کولوشکن جنگله بئ دار و خال
وسته تنهایئ جوخوÙتن چوم دوستن تا Ø¢Ú©Ù‡
وارگان
مرا بیگیر تو مثاله واشوسته رخت وارگان
مرا Ùیچال بتکان تئ تلاره سر وارگان
مرا بیگیر تو چاکون صØرا خاکه ره کشخال
مرا جلاسته جه شاخه مثاله ولگ وارگان
مرا بدار تئ تیلیمباره ره ببم سردئ
مرا مثاله کولوش پاک تئ گابه ره وارگان
مرا اوسان تئ بیجاره چاکون ایتا گرواز
مرا تئ خوج دارانه مثله داره پا وارگان
مرا بدار تئ کوتامه ببم واشاده Øصیر
مرا مثاله ویریس از کوتامه جور وارگان
مرا بدار کئ تئ کیشکانه ره ببم بپپا
مرا مثاله هلاچین تئ زاکه ره وارگان
مرا تو بازئ بیگیر با زاکان هوا بوگوروز
مرا تئ ویرجا بدار هر جیگا خایئ وارگان
مرا ولان کئ آتو تاسیانئ جان واسوجم
مرا مئ خاکه مئ یان هر جیگا تانئ وارگان
مرا چاکون تئ گمج تئ نوخون خومه پیته
مرا نیگیر آتو بئ پا غریبه جا وارگان
هاما سیوا بوگوده
نانم زمانه چره هامما کله پا بوگوده
ÙاگیÙته عورضه یا هاما آتوخÙا بوگوده
نانم چره بامو آنقد بلا ملا آمئ سر
کئ هرچئ جوروجÙایا آتو روا بوگوده
چوتو دکÙته Ø¢ میدان بدسته ان همه گاب
چره زمانه آتو گابه کوس به پا بوگوده
چره بوبوسته داریم هاممه من مرا قوربان
بازین ها خاک بسرئ هر گمه جا شاه بوگوده
هاچین کرا امرا پرکانیم هامه قاقید
بیدین زمانه چوتو خاش والیس به را بوگوده
مئ دس چوپور نایه سرده زمانه دیل ده دمرد
ÙوقوÙته شب هامه تانا بئ دستو پا بوگوده
دپرک ریÙÙ‚ کرا آنقد نوبو اسیره خیال
کئ خوش خیالئ کرا ناکسانه جا واگوده
گیل آوایئ نوکونه بیخودئ خو سینا چاک
واکÙته بسکئ زمانه هاما سیوا بوگوده
کئ شب نه پا به گوروز
چره واسئ جه وطن بون همیشه پا به گوروز
چره واسئ آتو آردن بیگانا سر به Ùروز
چره واسئ جوخوسیم ØرÙÙ‡ Øقه Ú¯Ùتنه ره
چره واسئ ببه Øاکم آمئ وطن ایتا دوز
چره همش آمئ سهمه هیزار هیزار اعدام
چره شکنجه یو زندان آمئ زاکان هر روز
چره دوروغو خوراÙا هاتو کونیم باور
چره واسئ بداریم ناجه از آمئ دیروز
چره کولوشکن آمئ شین خو کیشکانا Ùوداره
چره وطن بشه آخه بدسته آن همه دوز
چره اما دریم آخه آتویئ کس کسه جان
بازین ببه آمئ دولت ایتا پیله دیوس
ویریز! نینیش! دوارسته هاما ده خاک بسرئ
نواستئ هائ Ùوقوسیم کس کسا، بیبیم بیبیم دیلسوز
وطن تئ راÙا ایسا وا همه بیبیم میرزا
ده وخته جنگله وسته آتو بیبیم سیا روز
گیل آوایئ بنه سر پور تئ دوش دک٠جنگل
هارائ بزن همه تانا کئ شب نه پا به گوروز
Ùان درم
ديل خايه هانده خيالا شم تئ جايا Ùان درم
تئ كمر چادور Ùوزه تئ اوصÙايا Ùاندرم
Ùاندرم تا همساده خانه شه تئ كتله صدا
چاچه دم تئ آب واقوشتن سرصدایا Ùاندرم
باغه من وختئ چینئ سير و كوارا با گولاز
مستا بم تئ او Øوضوره خوش ادایا Ùان درم
تا خوانه داره لچه او کشکرت با دادو قال
ناز دیهئ تو کشکرت تئ او نیگایا Ùان درم
وختئ غم دیلا Ùوتورکه تو کرا بئ مئ پنا
تئ کشه آراما بون تئ دسکلایا Ùان درم
دیل خایه تئ ویرجا بسم تا گیرئ تو دس نماز
جانمازه سر تئ او صلØÙˆ صÙایا Ùان درم
دیل دمرده بئ تو دورئ تاسیانئ بد ÙوقوÙت
آخ Ø¢Ú©Ù‡ به هانده تئ ور تئ نیگا یا Ùان درم
گیل آوایئ تو بنه دیمه تئ اشکو ناله آه
وستا کون با گریه Ú¯Ùتن هائ تئ رایا Ùان درم
بئ وطن میدان دکÙته خالئ میدان تا Ø¢Ú©Ù‡
ابره پوشت ماه دیل بترکه بئ خوروسخوان تا آکه
تا آکه جنگل واسوجه بئ ایتا سرپور بدوش
سر بچاه بردن دمردن گورشا بوستن تا آکه
باغه دیل واهیلا بو بسکئ بیده پیسه کلاچ
بولبوله بالا دوسته چومه گریان تا آکه
وامرازه بئ پهلوانئ بون یالانچئ پهلوان
اختا بوستن یا نامون مردانه میدان تا آکه
روزگاره بئ کسئ من واستئ یارئ داب گودن
کس کسا بیگانه بوستن سر به داران تا آکه
وسته ده هائ آهو ناله بیخودئ Ùردا گودن
تا آکه واستئ دمردن گورشا بوستن تا آکه
آئ شومایان کئ دباختید هستو نیست دارو ندار
وقته ده میدان دکÙتن خالئ میدان تا Ø¢Ú©Ù‡
گیل آوایئ بئ کولوشکن جنگله بئ دار و خال
وسته تنهایئ جوخوÙتن چوم دوستن تا Ø¢Ú©Ù‡
وارگان
مرا بیگیر تو مثاله واشوسته رخت وارگان
مرا Ùیچال بتکان تئ تلاره سر وارگان
مرا بیگیر تو چاکون صØرا خاکه ره کشخال
مرا جلاسته جه شاخه مثاله ولگ وارگان
مرا بدار تئ تیلیمباره ره ببم سردئ
مرا مثاله کولوش پاک تئ گابه ره وارگان
مرا اوسان تئ بیجاره چاکون ایتا گرواز
مرا تئ خوج دارانه مثله داره پا وارگان
مرا بدار تئ کوتامه ببم واشاده Øصیر
مرا مثاله ویریس از کوتامه جور وارگان
مرا بدار کئ تئ کیشکانه ره ببم بپپا
مرا مثاله هلاچین تئ زاکه ره وارگان
مرا تو بازئ بیگیر با زاکان هوا بوگوروز
مرا تئ ویرجا بدار هر جیگا خایئ وارگان
مرا ولان کئ آتو تاسیانئ جان واسوجم
مرا مئ خاکه مئ یان هر جیگا تانئ وارگان
مرا چاکون تئ گمج تئ نوخون خومه پیته
مرا نیگیر آتو بئ پا غریبه جا وارگان
هاما سیوا بوگوده
نانم زمانه چره هامما کله پا بوگوده
ÙاگیÙته عورضه یا هاما آتوخÙا بوگوده
نانم چره بامو آنقد بلا ملا آمئ سر
کئ هرچئ جوروجÙایا آتو روا بوگوده
چوتو دکÙته Ø¢ میدان بدسته ان همه گاب
چره زمانه آتو گابه کوس به پا بوگوده
چره بوبوسته داریم هاممه من مرا قوربان
بازین ها خاک بسرئ هر گمه جا شاه بوگوده
هاچین کرا امرا پرکانیم هامه قاقید
بیدین زمانه چوتو خاش والیس به را بوگوده
مئ دس چوپور نایه سرده زمانه دیل ده دمرد
ÙوقوÙته شب هامه تانا بئ دستو پا بوگوده
دپرک ریÙÙ‚ کرا آنقد نوبو اسیره خیال
کئ خوش خیالئ کرا ناکسانه جا واگوده
گیل آوایئ نوکونه بیخودئ خو سینا چاک
واکÙته بسکئ زمانه هاما سیوا بوگوده
کئ شب نه پا به گوروز
چره واسئ جه وطن بون همیشه پا به گوروز
چره واسئ آتو آردن بیگانا سر به Ùروز
چره واسئ جوخوسیم ØرÙÙ‡ Øقه Ú¯Ùتنه ره
چره واسئ ببه Øاکم آمئ وطن ایتا دوز
چره همش آمئ سهمه هیزار هیزار اعدام
چره شکنجه یو زندان آمئ زاکان هر روز
چره دوروغو خوراÙا هاتو کونیم باور
چره واسئ بداریم ناجه از آمئ دیروز
چره کولوشکن آمئ شین خو کیشکانا Ùوداره
چره وطن بشه آخه بدسته آن همه دوز
چره اما دریم آخه آتویئ کس کسه جان
بازین ببه آمئ دولت ایتا پیله دیوس
ویریز! نینیش! دوارسته هاما ده خاک بسرئ
نواستئ هائ Ùوقوسیم کس کسا، بیبیم بیبیم دیلسوز
وطن تئ راÙا ایسا وا همه بیبیم میرزا
ده وخته جنگله وسته آتو بیبیم سیا روز
گیل آوایئ بنه سر پور تئ دوش دک٠جنگل
هارائ بزن همه تانا کئ شب نه پا به گوروز
Ùان درم
ديل خايه هانده خيالا شم تئ جايا Ùان درم
تئ كمر چادور Ùوزه تئ اوصÙايا Ùاندرم
Ùاندرم تا همساده خانه شه تئ كتله صدا
چاچه دم تئ آب واقوشتن سرصدایا Ùاندرم
باغه من وختئ چینئ سير و كوارا با گولاز
مستا بم تئ او Øوضوره خوش ادایا Ùان درم
تا خوانه داره لچه او کشکرت با دادو قال
ناز دیهئ تو کشکرت تئ او نیگایا Ùان درم
وختئ غم دیلا Ùوتورکه تو کرا بئ مئ پنا
تئ کشه آراما بون تئ دسکلایا Ùان درم
دیل خایه تئ ویرجا بسم تا گیرئ تو دس نماز
جانمازه سر تئ او صلØÙˆ صÙایا Ùان درم
دیل دمرده بئ تو دورئ تاسیانئ بد ÙوقوÙت
آخ Ø¢Ú©Ù‡ به هانده تئ ور تئ نیگا یا Ùان درم
گیل آوایئ تو بنه دیمه تئ اشکو ناله آه
وستا کون با گریه Ú¯Ùتن هائ تئ رایا Ùان درم
ebrahimi نوشت
havaye shivan ra dare in sher.
shad bashid
pirooz