ایتا دریا دیل پستایی بوگودم
می هارای
طوفان وارگانه




دریا شو

دریا شو یو طوفان
ایتا دونیا اوخان
پوشت در پوشت

دمرده شبو دیل واترکان
ایتا کونه سو زنه که
آپا اوپا گودن



دریارُو

دریا رو و طوفان

دنیایی از واخوان

انباشته انبوه

شب غرق شده و دل ترکیدن

این پا کردن شب تاب است

برای سوسو زدن


راز

می موشتا وانکون کی دونیا فوگورده

جنگلانا واورس

تسکه دیلانه شب فوقوسانا

مشتم نشگا که دنیا به هم می ریزد

اندوه دل شب ستیزان را

از جنگل بپرس



روزگار

هاتو کی غورصا خایم دوارم

رویگار خورا لیسکا کونه


روزگار

تا که می خواهم غصه سر آرم

روزگار بازی اش می گیرد



هارای

ایتا دریا دیل پستایی بوگودم

می هارای

طوفان وارگانه


هوار

یک دریا دل پس انداز کردم

طوفان زایید

از بیم هوار من



خیال

دریا آوه جا نده
تام توم بزه پوشته

بی چوم پیله

تره خیالا شومه


خیال

از دریا پاسخی نیست

تپه خموش است

بی هیچ چشم بر هم زدنی

به تو می اندیشم


تاسیانی

خیالو
شبو
آسمانه جیگیفته تی تی

شه بزه جنگلا
جه می اوخان

انهمه تاسیانه

کی وا اوچینه!


دلتنگی

شب و آسمان دریغ شده از ستاره

عرق سرد بر جنگل نشست

از هوار من

اینهمه دلتنگی را

چه کسی بر می چیند