امیر رضا بیگدلی
اولین نامه من به دوستم
هر Ú©ÛŒ ندونه تو یکی – بهمن- باید خوب بدونی؛ آدمی Ú©Ù‡ پس از چند سال این در اون در زدن به هزار Ùˆ یک دوز Ùˆ Ú©Ù„Ú©ØŒ پاش به این ور آب Ù…ÛŒ رسه باید خیلی پخمه باشه Ú©Ù‡ از هول Øلیم بیÙته تو دیگ - پیش از اینکه راه Ùˆ چاه رو بشناسه - بخواد دست به کاری بزنه Ú©Ù‡ خبري از
سرانجامش نداشته باشه، نكنه اونوقت مجبور بشه دمش رو بذاره رو کولش Ùˆ با یه دماغ سوخته Ùˆ Ú©Ù„ÛŒ بدهی، یا راهش رو بکشه برگرده یا به زور دست Ùˆ پاش رو ببندن Ùˆ با اولین پرواز پس بÙرستنش به ÙƒÙلمه جايي Ú©Ù‡ زير سق٠آسمونش تنها كاري كه بتونه بكنه اين باشه كه بشینه بر دل ننه Ùˆ باباش Ùˆ دم گوششون بخونه:اون وقت Ú©Ù‡ جیک جیک مستونتون بود پس چرا Ùکر زمستونتون نبود؟ Ùˆ مدعی بشه آدمی Ú©Ù‡ برای خاطر یه تیکه گوشت Ùˆ چند لقمه نون تخت Ùˆ پخت خودش رو ول کرده Ùˆ از دشت Ùˆ دمن Ùˆ سايه سار Ùˆ سبزه زار خودش رو انداخته ته یه جهنم دره اي مثل تهران، Øتي اگر پسرش دانشگاه ديده هم باشه نمی تونه بابایی باشه Ú©Ù‡ تو وانÙسای Ùˆ بل بشو این زمونه بتونه کاری برای اون بکنه Ú©Ù‡ عینهو ت٠سربالا هي برنگرده به همين خراب شده چون اين آقا مهندس در پيتي، بخاطره اون مدرك دركوزه اي كه روي ديوار اتاقش تو قاب نشسته، بهش بر مي خوره كه بخواد ننه من غريبم بازي دربياره، پس ناچاره از ØµØ¨Ø ØªØ§ شب شال Ùˆ کلاه مي کنه Ùˆ تو اون Ú©ÙˆÚ†Ù‡ پس Ú©ÙˆÚ†Ù‡ های Ú©Ù¾Ú© زده با یه آدم یه لا قبایی مثل خود تو Ú©Ù‡ قراره این جÙنگیات رو بخونه دست تو جیب از پل تجريش تا پارك ساعي اونقدر بالا Ùˆ پایین مي کنه كه به خودش وانمود بشه این دنیا با این خيابونهاي Ú¯Ù„ Ùˆ گشادش اونقدرها هم Ú©Ù‡ Ù…ÛŒ Ú¯Ù† نه دیدن داره نه موندن، بی خبر از این هم نباشه Ú©Ù‡ توي همين دنیا Ú†Ù‡ Ú©ÙˆÚ†Ù‡ های تنگ Ùˆ باریکی هست Ú©Ù‡ آدم شاید روزها یا Ù‡Ùته ها دلش بخواد بره توی اونها Ùˆ از تهشون در نیاد، Øتی اگه این Ú©ÙˆÚ†Ù‡ ها بن بست یا تو در تو باشن مثل همین Ú©ÙˆÚ†Ù‡ پس Ú©ÙˆÚ†Ù‡ های کاون گاردنی Ú©Ù‡ الانه ما رو خواسته نخواسته گرÙتار تردستیهاي آدماش کرده.
براي همين تردستيهاي اين آدمهاي نبريده اس كه گوز پيچ شده Ù… Ùˆ از كوره در رÙته Ù… Ùˆ دلم مي خواد بخاطر اين بپرس بپرس هاي تو، همه كس Ùˆ كارت رو ببندم به بد Ùˆ بي راه Ùˆ بهت بگم آخه آدم ناØسابي Ù…Ú¯Ù‡ يكي دو روزه آدم چيزي هم دستگيرش مي شه كه بخواد يكي ديگه رو خر Ùهم كنه Ùˆ بخوام از اين خنگول بازي هات، كه دست كم پرسيدنش توي اين چند روزه بيشتر شبيه مسخره بازي هاي بچگانه اس تا سوالهاي آدمي كه دنبال چاره كارشه دست برداري Ùˆ بذاري هر وقت كه خودم Ùهميدم جريان با كدوم جيمه راه وچاه روبهت نشون بدم.
راستش بهمن نمی دونم اینجا رو بخوام با ده کوره یا بخش یا شهرستان Ùˆ یا شهر Ùˆ Øومه شهر یا پایتخت! نمی دونم بخوام با کجای اونجا قیاسش کنم Ú©Ù‡ هر چند همه چیزهایی Ú©Ù‡ این جا هست اونجا هم پیدا Ù…ÛŒ شه اما به هیچ وجه هیچی اینجا شبیه هیچی اونجا نیست بجز اینکه بخواي بگي آدمای اینجا هم مثل ما همون دهن رو دارن با یک مشت دل Ùˆ روده Ùˆ خرت Ùˆ پرتهای دیگه! اما خدایی آدمای اینجا هم با ما یکی نیستن. ما خیلی پرتیم. اینجا کجا Ùˆ اونجا کجا؟ خدایی پرت پرتیم. زندگی اینجاست پسر. Øالا اينكه تو زودي خواستی برات بگم Ú©Ù‡ چکار کردم Ùˆ Ú†Ù‡ جور شد Ùˆ تو هم باید چکار Ú©Ù†ÛŒ Ùˆ Ú†Ù‡ ها باید داشته باشی تا بتونی پر بکشی بیای اینجا دستکم الان Ùˆ تو این يكي دوهÙته Ú©Ù…ÛŒ مسخره، همراه با خنگ بازی های Ù…ØÙ„ÛŒ یه چون Ú©Ù‡ خود من هم تازه رسیدم Ùˆ دارم گیج Ù…ÛŒ زنم Ùˆ هنوز هم Ú©Ù‡ هنوزه هر Ú†ÛŒ Ú©Ù‡ Ù…ÛŒ بینم دهنم این هوا باز Ù…ÛŒ شه Ùˆ مي دونم كه باز هم اینجا اونقدر چیزهای دیدنی هست Ú©Ù‡ بتونه هر آدم اینجا نیومده ای رو دستکم برای مدتی انگشت به کون ببره روی پل Ùˆ همون طور نگهش داره Ùˆ شايد هم خاكش كنه.
اما همین اول Ùˆ همين اينجا این رو هم بهت بگم Ùˆ تو هم به گوش دیگران برسون؛ با تمام این بالا Ùˆ پایین شدنها Ùˆ ننه من غریبم بازی ها Ú©Ù‡ به سرخودمون درآوردیم، تو بدون روز Ùˆ روزگار ما در اینجا Ù€ دستکم برای این یکی دو Ù‡Ùته ای كه رسیدیم – نه تنها بد نبوده، بلکه تو خواب هم چنين چيزي رو نمی شد دید؛ همين كه یه روزی بتونم شلوارک بپوشم Ùˆ با یه دوچرخه بیام کنار رودخونه Ùˆ در Øالی Ú©Ù‡ براي دوستم - تو- نامه Ù…ÛŒ نویسم آبجو اصل ایرلندی، قلپ قلپ سر بكشم. این يكي هم به سلامتی تو بهمن. اما خدايي اينكه دارم با توپ پر Øر٠مي زنم Ùˆ يا چیزی Ù…ÛŒ پرونم كه شايد بهت بر بخوره همش براي اينكه Øسابي گوز پیچ شدم Ùˆ تو يك دÙعه از اين پرت Ùˆ پلاهاي من بد Ùهم نشی Ú©Ù‡ Ùلانی Ú¯Ùته؛ ای داد Ùˆ هوار؛ اين بود، اين بود، اين بود؟ نه همه چیز روبه راهه پسر. خودت خوب Ù…ÛŒ دونی Ú©Ù‡ برنامه من ردی٠بوده؛ من از طر٠خانواده ای Ú©Ù‡ شهروند اینجا هستن خیلی رسمی Ùˆ قانونی دعوت شدم Ùˆ سÙارت انگليس در تهران به من روادید تا بتونم دست در دست زنم تهران رو به قصد لندن ترک کنم Ùˆ بدون هیچ مشکلی پام رو بذارم توی خیابونهای یکی از بزرگترین Ùˆ شلوغ ترین پایتختهای جهان Ú©Ù‡ بینی Ùˆ بین اللهی نه تنها از کوره داهاتهای دوراÙتاده ما تمیزتره بلکه از شهرستانهای دور از مرکز اونجا هم خلوتتره Ùˆ دستکم تا وقتی Ú©Ù‡ خودم گند نزنده باشم به کارهام، بتونم روزهامو اینجا سر کنم تا کارم رو به راه بشه. Ùˆ Øالا به جون تو یه جوری ام پسر. يعني اينجا برام يه طوري يه. هم لندنش Ú©Ù‡ چند روزي اونجا بودم، هم اینجاش Ú©Ù‡ یه روستای Ú©ÙˆÚ†ÙŠÚ©ÙŠ يه چسبيده به شمالی ترین مركز استانش. نمی دونم خوابم یا بیدار اما Ù…ÛŒ دونم Øالي دارم كه به گمونم تا به Øال نداشته بودم. Ùˆ روز به روز Ùˆ پشت سر هم از چیزهایی Ú©Ù‡ اینجا Ù…ÛŒ بینم دارم شاخ درمی آرم. همون اول وقتی Ú©Ù‡ هواپیما داشت به زمین نزدیک Ù…ÛŒ شد، از دیدن خونه های یکدست Ùˆ یک رنگ اینجا Ú©Ù‡ یکی از شلوغ ترین پایتختهای جهانه Ùˆ یا لباس کندن زن Ùیلیپینی همسÙرمون توی Ùرودگاه گرÙته تا ایستادن دسته دسته مردم پشت چراغ قرمز تو خیابونهایی Ú©Ù‡ یه ماشین هم ازشون رد نمی شه Ùˆ خووندن مجله Ùˆ نوشیدن قهوه ØµØ¨Ø ØªÙˆ دستشویی های عمومی Ùˆ خیلی چیزها Ùˆ خیلی چیزهای دیگه همه Ùˆ همه چنان من رو میخ کرده Ú©Ù‡ هنوز نمی تونم بÙهمم برای اولین باره Ú©Ù‡ با اینها روبه رو Ù…ÛŒ شم برام جالبه یا نه به هر Øال اینها کارهای به جایی هستن. تا نیایی Ùˆ نبینی باورت نمی شه. خدایی الانه گیج Ù…ÛŒ زنم. تا ببینم Ú†ÛŒ Ù…ÛŒ شه. اما Ù…ÛŒ دونم Ú©Ù‡ برام عادی Ù…ÛŒ شه همون طور Ú©Ù‡ لیدا از دیدنشون چینی هم به پیشونی اش نمی اÙته. راستش اونقدر براش عادی شده Ú©Ù‡ هیچ دلش هم نمي خواد درباره شون Øر٠بزنه. چیزی هم كه ازش Ù…ÛŒ پرسم شونه بالا Ù…ÛŒ ندازه Ùˆ Ù…ÛŒ Ú¯Ù‡:«مگه بده؟» «بد ؟» اینجا «بد» هیچ پیدا نمی شه بهمن. به قول لیدا اینجا آدمستانه. Ù…ÛŒ Ú¯Ù‡ كه Ú©Ù… Ú©Ù… همه اینها برا من هم عادی Ù…ÛŒ شه. اونوقته كه مي تونم بÙهمم كجا هستم Ùˆ چكار مي كنم. این رو اما راست Ù…ÛŒ Ú¯Ù‡. چون همون روز اول Ú©Ù‡ توی سالن Ùرودگاه Øیرون چمدونهامون بودیم وقتی دیدم اون زن Ùیلیپینی چطوراز زیر مانتوش، شلوارش رو در آورد Ùˆ یه شلوارک پوشید Ùˆ بعد مانتو Ùˆ پیراهن Ùˆ روسری اش رو هم کند Ùˆ با یک تاپ مشکی Ú©Ù‡ دوتا بند بنÙØ´ هم از کنار بندهاش زده بود بیرون، اومد کنارم ایستاد Ú©Ù…ÛŒ Ú¯Ù‡ گیجه گرÙتم Ùˆ بدم نمی اومد یوایشکی نگاهش کنم چون Ú©Ù‡ تا به اونوقت ندیده بودم اما وقتی چمدونها رو گرÙتیم Ùˆ اومدیم بیرون، دیدم ای داد بی داد، همه پر Ùˆ پاچه رو ریختن بیرون خدایی یک آن - باور Ú©Ù† Ù€ همونجا برام عادی شد. خب دیدن نداره Ú©Ù‡. اینجا هر Ú©ÛŒ هر طور دلش بخواهد لباس Ù…ÛŒ پوشه. خدایی هم تو این ده بیست روز هیچ زن این طور لباس پوشیده ای نتونسته نگاهم رو به خودش جلب کنه Øتی اون دختر لخت Ùˆ پتی Ú©Ù‡ وقت اومدن از لندن تا اینجا توی قطار رو به روی من نشسته بود Ùˆ هر از چند گاهی Ù‡ÛŒ این پا رو اون پا Ùˆ اون پا رو این پا Ù…ÛŒ انداخت. اون هم نگاه کردن نداشت. نه اینکه آدم نگاه نکنه. نه. نگاه Ù…ÛŒ کنه. خوب هم نگاه Ù…ÛŒ کنه. اما یه جوری نگاه Ù…ÛŒ کنه. یه جوری Ú©Ù‡ با اونجا Ùرق داره. اونجاها آدم از رو لباس طر٠رو مي خوره. اما اينجا نه. Øالا چیزهای دیگه هم باید همین طور بشه. اما طول Ù…ÛŒ کشه. Ú¯Ùتم Ú©Ù‡ این رو لیدا Ù…ÛŒ Ú¯Ù‡. زمان Ù…ÛŒ بره. خب ما هم Ú©Ù‡ عجله نداریم. تا دلت بخواد زمان داریم Ú©Ù‡ به هزارتا مثل اینها عادت کنیم. لیدا Ú©Ù‡ اینجا موندنی یه. من هم تا بیرونم نکنن خودم پامو از اینجا بیرون نمی ذارم. اونجا هم نه کار Ùˆ باری دارم Ú©Ù‡ از دست بدم نه مال Ùˆ اموالی Ú©Ù‡ بر باد بره. هر جا خوش بگذره زندگی اونجاست. Øالا کجا خوش Ù…ÛŒ گذره؟ خب این Ú©Ù‡ معلومه. اینجا. Ù…ÛŒ دونی بهمن داستان سنگ Ù…Ùت گنجشک Ù…Ùته. ما سنگ رو Ù…ÛŒ اندازیم خورد خورد نخورد هم نخورد. اونقدر Ù…ÛŒ ندازیم تا بخوره. چیزی Ú©Ù‡ از دست نمی دیم. سنگ هم Ú©Ù‡ تمومی نداره. Ùقط باید Ú©Ù…ÛŒ خم بشی تا از زمين برش داري. زندگي همينه ديگه. بايد كمي دولا بشي تا سرت به جايي نخوره. Ú©Ù… کمش اینه Ú©Ù‡ چند سالی رو اینجا Ù…ÛŒ گذرونیم. هر Ú†ÛŒ باشه اینجا اگه آلاخون بالاخون هم باشی همین Ú©Ù‡ اینجایی Ú©Ù„ÛŒ Øاله. شاید Ú©Ù…ÛŒ سخت بگذره اما Ù…ÛŒ ارزه. خدايی Ù…ÛŒ ارزه Ú©Ù‡ پاس اینجا رو بگیری Ùˆ بشی اینجایی. Øالا Ù…ÛŒ خواد صد سال طول بکشه. خب بکشه. پاس اینجا رو Ú©Ù‡ بگیری همه جای دنیا جاته. همه جا خدایی. Ù‡ÛŒ Ù…ÛŒ تونی بری Ùˆ بیای. هر جا Ú©Ù‡ بخوای. بدون درد سر. اون وقته Ú©Ù‡ Ù…ÛŒ شي آدم. مثل آدم زندگي مي كني. كار مي كني. کار هم تا دلت بخواد هست. مگر اونجا نباید کار کرد. خب اینجا هم باید کار کرد. اما اینجا مثل آدم کار Ù…ÛŒ Ú©Ù†ÛŒ. دیگه مجبور نيستي بخاطر گوز مثقال پول از بام تا شام سگ دو بزنی. روزی چند ساعت کار Ù…ÛŒ Ú©Ù†ÛŒ Ùˆ Ù‡Ùته ای هم دو سه روز هالی دیه. تازه همین جا هم خیلی ها– خيلي از همین ایرانی ها ــ تخمشون رو به دست Ù…ÛŒ گیرن Ùˆ راس راس تو خیابون ول Ù…ÛŒ گردن Ùˆ از دولت پول Ù…ÛŒ گیرن. خوبه ها م٠م٠بچرخی Ùˆ از این پاب به اون پاب بری. همون عرق Ùروشی خودمون. سر ماه هم برات پول بÙرستن در خونت. تازه Ú†Ù‡ خونه اي. خونه اي كه خودشون مجاني بهت دادن. خدایی بهشته اینجا. تا نبینی باور نمی Ú©Ù†ÛŒ. اما خب Ù…ÛŒ دونی Ú©Ù‡ اینها همه راه Ùˆ چاه داره Ùˆ Ú©Ù…ÛŒ هم زمان Ù…ÛŒ بره. ما هم Ú©Ù‡ تازه رسیدیم Ùˆ هنوز هیچ کاری نکردیم. تازه بار Ùˆ بندیلمون رو پهن کردیم Ùˆ من یکی راستش رو بخوای هنوز هم Ú©Ù‡ هنوزه درست نمی دونم Ú©Ù‡ اینجا کجاس Ùˆ Ú†Ù‡ کار باید بکنیم. تنها این رو Ù…ÛŒ دونم Ùˆ تو هم شاید بدونی اینجایی Ú©Ù‡ ما آمده ایم خانه دوست لیدا ست.
همين دوست ليدا هم از زردتشتي هايي يه كه بعد از انقلاب اومدن اينجا تا عاقبت به خير بشن. دوتا هم بچه داره يه دختر از شوهر قبليش كه ايراني بوده Ùˆ يه پسر هم از اين شوهرش. این شوهرش اینجایی يه. یه اسکاتلندی درشت اندام Ú©Ù‡ در جوانی کارهاش رو کرده. آتشهاش را Ù…ÛŒ Ú¯Ù…. آتش هاش رو سوزونده. Øالا دیگه مرد خونواده اس. یک راننده آمبولانس بازنشسته، مهندسی کامپیوتر خوانده كه Ù‡Ùته اي سه شب در پیتزا Ùروشی کارمي کنه. بیشتر به بچه ها Ù…ÛŒ رسه. ØµØ¨Ø Ú©Ù‡ بیدار Ù…ÛŒ شه اول دخترشون رو Ù…ÛŒ بره Ù…ÛŒ ذاره مدرسه. بعد Ù…ÛŒ ياید Ùˆ پسرشون رو بیدار Ù…ÛŒ کنه Ùˆ صبØانه Ø´ رو بهش ميده Ùˆ Ù…ÛŒ بردش كودكستان. بعد Ù…ÛŒ ياید خونه خودش صبØونه Ù…ÛŒ خوره Ùˆ سرگرم یه سری کارها Ù…ÛŒ شه تا اینکه بره پسره رو بیاره خونه Ùˆ ناهارش رو بده Ùˆ با هم بشینن جلو تلوزیون تا اینکه وقت اين برسه Ú©Ù‡ برن دنبال دختره. اون وقت پدر Ùˆ پسر با هم Ù…ÛŒ رن دنبال دختره Ùˆ اون رو از مدرسه برمي دارن Ùˆ Ù…ÛŒ رن دنبال دوست ليدا. از اونجا هم با هم چرخي مي زنن Ùˆ برمي گردن خونه. اونوقت به ياد ما مي اÙتن Ùˆ دست Ùˆ پا مي زنن تا يه غذايي چيزي بخوردمون بدن. راستش آدماي خيلي خوبي هستن. يا خونه غذا درست Ù…ÛŒ کنن. یا Ù…ÛŒ ريم بیرون. یه روز غذاي چینی يه. یه روز هندی. یه روز پیتزا Ù…ÛŒ خوریم. یک روز Ùیش اند چیپسه. من عاشق اين Ùيش اند چيپسشون شدم. بايد بياي با هم بخوريم. گاهی هم زنگ Ù…ÛŒ زنن از بیرون غذا Ù…ÛŒ آرن. خب به هر Øال Ù…ÛŒ دونی Ú©Ù‡ مهمون خر صاØبخونه س. هر Ú†ÙŠ بذارن جلومون ما هم مي خوريم. خدايي خيلي برخوردشون خوبه. شوهره هم كه آخره Øاله. يه گاراژ دارن توش پر از جعبه هاي آبجو. بي Øساب كتاب هم هس. به من كه خوش مي گذره. به ليدا هم هم بايد خوش بگذره. هر چند كه اون از من بيشتر گرÙتاره.
Ù…ÛŒ دونه چیه بهمن؛ اين دوست ليدا كه اسمش نرگسه از طرÙÙŠ هم خواهر شوهر قبلي ليدا مي شه. من بجز تو به کسی ديگه اي Ù†Ú¯Ùته ام Ú©Ù‡ لیدا پیشتر زن کس دیگه یی بوده چون Ùکر Ù…ÛŒ کردم Ú¯Ùتن نداره اما خب این رو هم به تو بگم – تنها به تو Ùˆ Ùقط بخاطر اینکه Ú©Ù…ÛŒ دلم گرÙته- Ú©Ù‡ این لیدای نامرد به من Ù†Ú¯Ùته بود Ú©Ù‡ ازهمین شوهر قبلیش یه توله سگ پس انداخته. بله یه پسر تخس Ùˆ زبل داره Ú©Ù‡ با شوهرش زندگی Ù…ÛŒ کنه. من این رو نمی دونستم Ùˆ الان هم نمی دونم Ú©Ù‡ اگه Ù…ÛŒ دونستم چکار Ù…ÛŒ کردم. اگه هم Ù…ÛŒ Ú¯Ùت شاید برا من Ùرقی نمی کرد. آخه من همین طور هم دوسش دارم. ولی خب این رو Ú©Ù‡ شنیدم Ú©Ù…ÛŒ تو ذوقم خورد. اما چکار Ù…ÛŒ شه کرد. Ú©Ù…ÛŒ از دستش دلخور شدم. راستش لیدا Ù…ÛŒ خواس اون رو جای بچه خواهر شوهرش جا بزنه. اما نشد. همون روز اول Ú©Ù‡ به شوهرش زنگ زد Ùˆ درباره آوردن يه بچه با اون جر Ùˆ بØØ« كرد اين رو Ùهميدم. مثل اينكه اول شوهرش Ú©Ù…ÛŒ هارت Ùˆ پورت کرد اما بعد از ليچارهايي كه ليدا بارش كرد قرار شد بیاردش. قرارشون هم از اول اين بوده. گوشي رو كه گذاشت. Ú¯Ùتم Ú©Ù‡ این بچه کیه؟ چیزی Ù†Ú¯Ùت. Ú¯Ùتم Ù…Ú¯Ù‡ بچه داری؟ سرش روپايين نينداخت اما نتونست تو چشمام نگاه كنه. Ú¯Ùتم چرا به من Ù†Ú¯Ùتی؟ چيزي Ù†Ú¯Ùت. Ú¯Ùتم Øالا چکار کنیم؟ چیزی Ù†Ú¯Ùت. Ú©Ù…ÛŒ Ú©Ù‡ Ùکر کردم دیدم هیچ کاری نباید بکنیم. راستش رو بخواي من اومدم اينجا تا اينجايي بشم برا همين هيچ چيز نبايد برنامه Ù… رو خراب كنه. Øتي اين بچه ليدا يا شوهر قبلي Ø´. من تا Øالا شوهرش رو ندیدم. اما به هر Øال اینجا خونه خواهرشه Ùˆ شاید یه روزی با هم روبه رو بشیم. Ùˆ نمي دونم ديدار ما چطور بشه. از اينكه بخوام با مردي روبه رو بشم كه پيشتر شوهر ليدا بوده اØساس خوشي ندارم اما اين خونه Ù…Ùت Ùˆ اين آمد Ùˆ شد Ùˆ اين جريانات اقامت هم خب خودت مي دوني به اين سادگي ها هم به دست اومدني نيست. Ùˆ قرار ليدا با شوهرش هم این بوده Ú©Ù‡ اگه با من بیاید اینجا تنها تو خونه خواهر شوهرشه Ú©Ù‡ Ù…ÛŒ تونه با بچه اش باشه. Ùˆ اين براي ما هيچ بد نيست. براي اينكه جا Ùˆ مكانمون خیلی توپه؛ یه خونه ویلایی بزرگ دوطبقه دارن Ú©Ù‡ به شهر خيلي نزديكه. Øیاط بزرگ چمن کاری شده داره Ú©Ù‡ دور تا دورش درخته. کنار یکی از درختها هم یه تاب بزرگ گذاشتن. Ù…Øلشون هم خیلی خوبه. سر سبز، تمیز، ساکت Ùˆ آروم Ùˆ پردرخت. یه رودخونه بزگ هم داره. پاب هم داره. به شهر هم به راØتی Ù…ÛŒ شه رÙت. Øتی با دوچرخه هم Ù…ÛŒ شه رÙت شهر. Ù…ÛŒ خوام یه روزی این کارو بکنم. از همه اين ØرÙها گذشته اون گاراژ پر از آبجو رو بچسب. اينجا تا به Øال كه خوش خوشون بوده بهمن. بله. بخور بخوره اینجا. Ù…Ú¯Ù‡ Ù…ÛŒ شه خوش نگذره. یکی دو روزی رو تو لندن گذروندیم تا Ú©Ù‡ سر از اينجا در آورديم. اینجا هم كه رسيديم چند روز اول من تو خونه بودم چون لیدا Øسابی درگیر پسرش بود. بعد هم سه تایی راه اÙتادیم خیابون گردی. پسر لیدا دست من Ùˆ اون رو Ù…ÛŒ گیره Ùˆ Øال Ù…ÛŒ کنه. خیلی زبله. زياد Ùارسي بلد نيس. به من Ù…ÛŒ Ú¯Ù‡ عمو. اين روزها ØµØ¨Ø Ù…ÛŒ رÙتيم بيرون Ùˆ عصر برمی گشتيم. Ú†Ù‡ خیابونهایی؛ تمیز، خلوت، آروم. آدم یاد بهشت Ù…ÛŒ اÙته. خدایی دیدن داره. همه چیز توش پیدا Ù…ÛŒ شه. آدماش بی سر صدا. نه دادی. نه بیدادی. نه کسی با کسی کاری. نه کسی به کسی گیر Ù…ÛŒ ده. همه سرشون تو لاک خودشونه. نه اينكه مثل تهرونی ها از روی کار Ùˆ گرÙتاری باشه. نه اینها مادرزاد این طوری ان. آدم اند بابا. نه گرÙتارن نه اخمو. تو خيابون نه صدای بوقی Ù…ÛŒ شنوی نه صدای ترمزی. این مدته خدایی نه یه تصاد٠دیدم نه یک چاله توی خیابون. خیابوناش هم همه یک دست Ùˆ صاÙÙ‡. خب بابا همینه دیگه. همینه Ú©Ù‡ اینها آدمن دیگه. همه چیزشون Øساب Ùˆ کتاب داره. با لیدا Ùˆ پسرش هر روز Ù…ÛŒ ریم بيرون. شونصد هزارتا هم Ùروشگاه داره. Ùروشگاههای بزرگ Ùˆ چند طبقه Ú©Ù‡ همه چیز توش پیدا Ù…ÛŒ شه. ØµØ¨Ø Ø§Ø² در یکيشون تو Ù…ÛŒ ریم Ùˆ عصر از در يكي دیگشون بیرون Ù…ÛŒ يایم. هر Ú†ÙŠ هم دلت بخواهد هست. هم گرونش هم ارزانش. Øالا هم یکی دو روزی يه Ú©Ù‡ همین دور Ùˆ برخونه Ù…ÛŒ پلکیم. دیروز هم خودم تنهایی اومدم این طرÙها. لیدا سرگرم پسرش بود. خب ØÙ‚ هم داره پس از يكي دو سال. بعد از ظهر بود. یه قوطی آبجو از گاراژ برداشتم Ùˆ خودم تنهایی با دوچرخه راه اÙتادم. اینجا کنار رودخونه یه راهی برای دوچرخه سواری Ùˆ پیاده روی درست كردن. از همين راه آروم آروم پا زدم تا رسیدم به همين جايي كه الان نشستم؛ یه زمين چمن بزرگ Ú©Ù‡ چندتا نیمکت هم اینجا Ùˆ اونجاش گذاشتن. این ور Ùˆ اون ور هم پوشیده از درخته. خیلی هم خلوته. Ùقط روبه روش بازه Ú©Ù‡ رودخونه س. رودخون رو Ù…ÛŒ بینی. بزرگ Ùˆ پر آبه. اونور رودخونه هم باز درخته. تا چشات کار Ù…ÛŒ کنن درخت Ù…ÛŒ بینی Ùˆ یه کلیسای قدیمی Ú©Ù‡ تاجش از درختها زده بیرون. اینجا هیچکی کلیسا ملیسا نمی ره بهمن. مردم Ù…ÛŒ رن این ور اون ور. اینجا هم خلوته. تک Ùˆ توک آدم Ù…ÛŒ یاد. دیروز هم با یه قوطی آبجو اومده بودم اینجا روی همین نیمکت امروزی نشسته بودم. به دور Ùˆ بر نگاه Ù…ÛŒ انداختم Ùˆ آبجوم رو مزمزه Ù…ÛŒ کردم مثل همین Øالا. Ú©Ù…ÛŒ اون طرÙتر روی همین نیمکتی Ú©Ù‡ امروز یه پیرزنه نشسته Ùˆ سگ سÙیدش دور Ùˆ برش Ù…ÛŒ پلکه یه دختر پسر نشسته بودن. نشسته Ú©Ù‡ Ú†ÛŒ. ولی خب دراز به دراز نبودن. Ù‡ÛŒ Ù…ÛŒ رÙتن تو هم Ù…ÛŒ اومدن بیرون. گاهی هم زیر Ùˆ رو Ù…ÛŒ شدن. بابا خدایی اینجا دیگه آخرشه. جات خالی نباشه. من هم Ú©Ù… Ú©Ù… آبجوم رو Ù…ÛŒ خوردم Ùˆ نگاه Ù…ÛŒ کردم. راستش آبجوهای اینجا درصدش پایینه Ùˆ آدم رو کاری نمی کنه اما مزه Ø´ Øر٠نداره. خیلی Ù…ÛŒ چسبه. شكم هم مي ياره. خیلی هم شاش Ù…ÛŒ یاره پشت بندش. همینه دیگه. همین Ú©Ù‡ Ù…ÛŒ Ú¯Ù† بنشین کنار آب Ùˆ گذر عمر ببین. این Ú©Ù‡ Ú¯Ùتن همینه. Ú†Ù‡ چشم اندازی بهمن.آخه Ùلانم خله پاشم بیام اونجا. ديروز یکی دو ساعتی نشستم Ùˆ بلند شدم Ùˆ رÙتم. امروز هم باز یه آبجو برداشتم Ùˆ اومدم اینجا. Ú¯Ùتم Ú©Ù‡ تو گاراژ خونه پر از آبجوئه. راستش رو بخوای Ù…ÛŒ خوام هر روز بیام چند ساعتی اینجا بشینم Ùˆ برای خودم Øال کنم. این برنامه منه. لیدا هم همین رو Ù…ÛŒ Ú¯Ù‡. Ù…ÛŒ Ú¯Ù‡ من باید برنامه هامو خودم بچینم. Ù…ÛŒ Ú¯Ù‡ اگه آویزون اون بشم شاید خیلی طول بکشه Ú©Ù‡ راه بیÙتم. تازه شاید زبان هم یاد نگیرم. اینجا بهمن آدما باید خودشون گلیمشون رو از آب بکشن بیرون. تنهایی. Øالا Ú†Ù‡ جÙتی داشته باشن Ú†Ù‡ نداشته باشن. من هم یکی از اونها. اما تو این زبانت رو خوب بکن. اینجا رو دیگه من گند زدم. تو این کارو Ù†Ú©Ù†. نذارش برا اینجا. اگه زبان بدونی کارهات خیلی زودتر راه Ù…ÛŒ اÙته. خیلي Ùرق Ù…ÛŒ کنه. آدمی Ú©Ù‡ زبان ندونه درست Ù…ÛŒ شه «زبون Ù†Ùهم.» Øالا منم اینجا Ù…ÛŒ نشینم جلو تلوزیون Ùˆ چند ساعتی همین طور گوش Ù…ÛŒ دم. Ù…ÛŒ Ú¯Ù† خیلی خوبه. آره خوبه. اما اگه بشه. راستي این رو یادم رÙته بود بهت بگم Ú©Ù‡ اینها یه مهمون دیگه هم دارن Ú©Ù‡ یه جورایی زیگیله. بدجوری هم پای تلوزیون Ù…ÛŒ نشینه. یه بسته بسکوئیت برمی داره Ùˆ Ù…ÛŒ شینه جلو تلوزیون Ùˆ برنامه های باب میل خودش را Ù…ÛŒ بینه. هنوز سر در نیاوردم کیه. یک پیر دختر چاق نه چندان خوش برخورد زشت بد اخلاق اخمو یک دنده پررو Ú©Ù‡ گویا زیادی هم از لیدا خوشش نمی ياید Ùˆ به نظر Ù…ÛŒ رسه چشم دیدن من رو هم نداره. زیادهم با من Øر٠نمی زنه. شنیدی Ù…ÛŒ Ú¯Ù† مهمون از مهمون خوشش نمی یاد Ùˆ صاØبخونه از هر دوتاشون. داستان ما هم این طوری یه. یه بار هم Øسابی با لیدا دهن به دهن شدن. طوری Ú©Ù‡ لیدا خیلی به هم ریخت Ùˆ یکی دو روزی اینجا نیامد. اما خب راستش رو بخوای Ùکر کنم زیاد هم نباید مهم باشه. این زنها خودت Ù…ÛŒ دونی چطوری ان. Øالا این رو هم میخورم به سلامتی مردها Ú©Ù‡ کارشون درسته. خدایی جات خالی يه بهمن. این پیره زنه هم بلند شده Ùˆ قلاده سگش رو به دست گرÙته Ùˆ داره میره. نمیدونم اینجا چرا مردم این همه سگ دارن. بزرگ Ùˆ Ú©ÙˆÚ†Ú© Ùˆ پیر Ùˆ جوون همه Ùˆ همه یه دستشون به قلاده سگشونه. خب شاید خوششون Ù…ÛŒ یاد. اینجا هرکی هر کاری Ú©Ù‡ دلش بخواد میکنه. آدم نگرانی نداره. من هم همینطور. راستش تنها چیزی Ú©Ù‡ اینجا Ú©Ù…ÛŒ نگرانم Ù…ÛŒ کنه همین پسر لیداس Ú©Ù‡ شبها هم روی تخت بین من Ùˆ اون Ù…ÛŒ خوابه . نمی دونم به اون هم عادت میکنم یا نه، چون اینجا خیلی ها هستن Ú©Ù‡ بچه مرد دیگه ای رو بزرگ Ù…ÛŒ کنن طوری Ú©Ù‡ وقتی تو خیابون راه میری خیلی Ù…ÛŒ بینی Ú©Ù‡ مرد Ùˆ زن سÙید پوستی دست بچه سیاه پوستی رو گرÙتن Ùˆ دارن میگن Ùˆ میخندن Ùˆ میرن، اما خب برا من هنوز – دست Ú©Ù… این چند روزه– سخته Ú©Ù‡ بخوام تو این سر دنیا در Øالی با زنم - نزدیکترین کس به من - روز Ùˆ شب رو بگذرونم طوری Ú©Ù‡ همیشه نشونی از مرد دیگه ای جلو چشمام باشه. اینه تنها چیزی Ú©Ù‡ Ú©Ù…ÛŒ Ùکرم رو آزار Ù…ÛŒ ده. اما شايد به این هم عادت کنم چون اینجا اونقدر چیزهای جوربه جور هست Ú©Ù‡ آدم Ù…ÛŒ تونه خودش رو بهشون مشغول کنه Ùˆ خوش بگذرونه مثل همین زمين چمن Ùˆ همین نيمكتهاي خالي Ùˆ چشم انداز سرسبز. جات Øسابي خالي يه بهمن. اینجا خیلی خوش Ù…ÛŒ گذره.
پاييز 85
هر Ú©ÛŒ ندونه تو یکی – بهمن- باید خوب بدونی؛ آدمی Ú©Ù‡ پس از چند سال این در اون در زدن به هزار Ùˆ یک دوز Ùˆ Ú©Ù„Ú©ØŒ پاش به این ور آب Ù…ÛŒ رسه باید خیلی پخمه باشه Ú©Ù‡ از هول Øلیم بیÙته تو دیگ - پیش از اینکه راه Ùˆ چاه رو بشناسه - بخواد دست به کاری بزنه Ú©Ù‡ خبري از
سرانجامش نداشته باشه، نكنه اونوقت مجبور بشه دمش رو بذاره رو کولش Ùˆ با یه دماغ سوخته Ùˆ Ú©Ù„ÛŒ بدهی، یا راهش رو بکشه برگرده یا به زور دست Ùˆ پاش رو ببندن Ùˆ با اولین پرواز پس بÙرستنش به ÙƒÙلمه جايي Ú©Ù‡ زير سق٠آسمونش تنها كاري كه بتونه بكنه اين باشه كه بشینه بر دل ننه Ùˆ باباش Ùˆ دم گوششون بخونه:اون وقت Ú©Ù‡ جیک جیک مستونتون بود پس چرا Ùکر زمستونتون نبود؟ Ùˆ مدعی بشه آدمی Ú©Ù‡ برای خاطر یه تیکه گوشت Ùˆ چند لقمه نون تخت Ùˆ پخت خودش رو ول کرده Ùˆ از دشت Ùˆ دمن Ùˆ سايه سار Ùˆ سبزه زار خودش رو انداخته ته یه جهنم دره اي مثل تهران، Øتي اگر پسرش دانشگاه ديده هم باشه نمی تونه بابایی باشه Ú©Ù‡ تو وانÙسای Ùˆ بل بشو این زمونه بتونه کاری برای اون بکنه Ú©Ù‡ عینهو ت٠سربالا هي برنگرده به همين خراب شده چون اين آقا مهندس در پيتي، بخاطره اون مدرك دركوزه اي كه روي ديوار اتاقش تو قاب نشسته، بهش بر مي خوره كه بخواد ننه من غريبم بازي دربياره، پس ناچاره از ØµØ¨Ø ØªØ§ شب شال Ùˆ کلاه مي کنه Ùˆ تو اون Ú©ÙˆÚ†Ù‡ پس Ú©ÙˆÚ†Ù‡ های Ú©Ù¾Ú© زده با یه آدم یه لا قبایی مثل خود تو Ú©Ù‡ قراره این جÙنگیات رو بخونه دست تو جیب از پل تجريش تا پارك ساعي اونقدر بالا Ùˆ پایین مي کنه كه به خودش وانمود بشه این دنیا با این خيابونهاي Ú¯Ù„ Ùˆ گشادش اونقدرها هم Ú©Ù‡ Ù…ÛŒ Ú¯Ù† نه دیدن داره نه موندن، بی خبر از این هم نباشه Ú©Ù‡ توي همين دنیا Ú†Ù‡ Ú©ÙˆÚ†Ù‡ های تنگ Ùˆ باریکی هست Ú©Ù‡ آدم شاید روزها یا Ù‡Ùته ها دلش بخواد بره توی اونها Ùˆ از تهشون در نیاد، Øتی اگه این Ú©ÙˆÚ†Ù‡ ها بن بست یا تو در تو باشن مثل همین Ú©ÙˆÚ†Ù‡ پس Ú©ÙˆÚ†Ù‡ های کاون گاردنی Ú©Ù‡ الانه ما رو خواسته نخواسته گرÙتار تردستیهاي آدماش کرده.
براي همين تردستيهاي اين آدمهاي نبريده اس كه گوز پيچ شده Ù… Ùˆ از كوره در رÙته Ù… Ùˆ دلم مي خواد بخاطر اين بپرس بپرس هاي تو، همه كس Ùˆ كارت رو ببندم به بد Ùˆ بي راه Ùˆ بهت بگم آخه آدم ناØسابي Ù…Ú¯Ù‡ يكي دو روزه آدم چيزي هم دستگيرش مي شه كه بخواد يكي ديگه رو خر Ùهم كنه Ùˆ بخوام از اين خنگول بازي هات، كه دست كم پرسيدنش توي اين چند روزه بيشتر شبيه مسخره بازي هاي بچگانه اس تا سوالهاي آدمي كه دنبال چاره كارشه دست برداري Ùˆ بذاري هر وقت كه خودم Ùهميدم جريان با كدوم جيمه راه وچاه روبهت نشون بدم.
راستش بهمن نمی دونم اینجا رو بخوام با ده کوره یا بخش یا شهرستان Ùˆ یا شهر Ùˆ Øومه شهر یا پایتخت! نمی دونم بخوام با کجای اونجا قیاسش کنم Ú©Ù‡ هر چند همه چیزهایی Ú©Ù‡ این جا هست اونجا هم پیدا Ù…ÛŒ شه اما به هیچ وجه هیچی اینجا شبیه هیچی اونجا نیست بجز اینکه بخواي بگي آدمای اینجا هم مثل ما همون دهن رو دارن با یک مشت دل Ùˆ روده Ùˆ خرت Ùˆ پرتهای دیگه! اما خدایی آدمای اینجا هم با ما یکی نیستن. ما خیلی پرتیم. اینجا کجا Ùˆ اونجا کجا؟ خدایی پرت پرتیم. زندگی اینجاست پسر. Øالا اينكه تو زودي خواستی برات بگم Ú©Ù‡ چکار کردم Ùˆ Ú†Ù‡ جور شد Ùˆ تو هم باید چکار Ú©Ù†ÛŒ Ùˆ Ú†Ù‡ ها باید داشته باشی تا بتونی پر بکشی بیای اینجا دستکم الان Ùˆ تو این يكي دوهÙته Ú©Ù…ÛŒ مسخره، همراه با خنگ بازی های Ù…ØÙ„ÛŒ یه چون Ú©Ù‡ خود من هم تازه رسیدم Ùˆ دارم گیج Ù…ÛŒ زنم Ùˆ هنوز هم Ú©Ù‡ هنوزه هر Ú†ÛŒ Ú©Ù‡ Ù…ÛŒ بینم دهنم این هوا باز Ù…ÛŒ شه Ùˆ مي دونم كه باز هم اینجا اونقدر چیزهای دیدنی هست Ú©Ù‡ بتونه هر آدم اینجا نیومده ای رو دستکم برای مدتی انگشت به کون ببره روی پل Ùˆ همون طور نگهش داره Ùˆ شايد هم خاكش كنه.
اما همین اول Ùˆ همين اينجا این رو هم بهت بگم Ùˆ تو هم به گوش دیگران برسون؛ با تمام این بالا Ùˆ پایین شدنها Ùˆ ننه من غریبم بازی ها Ú©Ù‡ به سرخودمون درآوردیم، تو بدون روز Ùˆ روزگار ما در اینجا Ù€ دستکم برای این یکی دو Ù‡Ùته ای كه رسیدیم – نه تنها بد نبوده، بلکه تو خواب هم چنين چيزي رو نمی شد دید؛ همين كه یه روزی بتونم شلوارک بپوشم Ùˆ با یه دوچرخه بیام کنار رودخونه Ùˆ در Øالی Ú©Ù‡ براي دوستم - تو- نامه Ù…ÛŒ نویسم آبجو اصل ایرلندی، قلپ قلپ سر بكشم. این يكي هم به سلامتی تو بهمن. اما خدايي اينكه دارم با توپ پر Øر٠مي زنم Ùˆ يا چیزی Ù…ÛŒ پرونم كه شايد بهت بر بخوره همش براي اينكه Øسابي گوز پیچ شدم Ùˆ تو يك دÙعه از اين پرت Ùˆ پلاهاي من بد Ùهم نشی Ú©Ù‡ Ùلانی Ú¯Ùته؛ ای داد Ùˆ هوار؛ اين بود، اين بود، اين بود؟ نه همه چیز روبه راهه پسر. خودت خوب Ù…ÛŒ دونی Ú©Ù‡ برنامه من ردی٠بوده؛ من از طر٠خانواده ای Ú©Ù‡ شهروند اینجا هستن خیلی رسمی Ùˆ قانونی دعوت شدم Ùˆ سÙارت انگليس در تهران به من روادید تا بتونم دست در دست زنم تهران رو به قصد لندن ترک کنم Ùˆ بدون هیچ مشکلی پام رو بذارم توی خیابونهای یکی از بزرگترین Ùˆ شلوغ ترین پایتختهای جهان Ú©Ù‡ بینی Ùˆ بین اللهی نه تنها از کوره داهاتهای دوراÙتاده ما تمیزتره بلکه از شهرستانهای دور از مرکز اونجا هم خلوتتره Ùˆ دستکم تا وقتی Ú©Ù‡ خودم گند نزنده باشم به کارهام، بتونم روزهامو اینجا سر کنم تا کارم رو به راه بشه. Ùˆ Øالا به جون تو یه جوری ام پسر. يعني اينجا برام يه طوري يه. هم لندنش Ú©Ù‡ چند روزي اونجا بودم، هم اینجاش Ú©Ù‡ یه روستای Ú©ÙˆÚ†ÙŠÚ©ÙŠ يه چسبيده به شمالی ترین مركز استانش. نمی دونم خوابم یا بیدار اما Ù…ÛŒ دونم Øالي دارم كه به گمونم تا به Øال نداشته بودم. Ùˆ روز به روز Ùˆ پشت سر هم از چیزهایی Ú©Ù‡ اینجا Ù…ÛŒ بینم دارم شاخ درمی آرم. همون اول وقتی Ú©Ù‡ هواپیما داشت به زمین نزدیک Ù…ÛŒ شد، از دیدن خونه های یکدست Ùˆ یک رنگ اینجا Ú©Ù‡ یکی از شلوغ ترین پایتختهای جهانه Ùˆ یا لباس کندن زن Ùیلیپینی همسÙرمون توی Ùرودگاه گرÙته تا ایستادن دسته دسته مردم پشت چراغ قرمز تو خیابونهایی Ú©Ù‡ یه ماشین هم ازشون رد نمی شه Ùˆ خووندن مجله Ùˆ نوشیدن قهوه ØµØ¨Ø ØªÙˆ دستشویی های عمومی Ùˆ خیلی چیزها Ùˆ خیلی چیزهای دیگه همه Ùˆ همه چنان من رو میخ کرده Ú©Ù‡ هنوز نمی تونم بÙهمم برای اولین باره Ú©Ù‡ با اینها روبه رو Ù…ÛŒ شم برام جالبه یا نه به هر Øال اینها کارهای به جایی هستن. تا نیایی Ùˆ نبینی باورت نمی شه. خدایی الانه گیج Ù…ÛŒ زنم. تا ببینم Ú†ÛŒ Ù…ÛŒ شه. اما Ù…ÛŒ دونم Ú©Ù‡ برام عادی Ù…ÛŒ شه همون طور Ú©Ù‡ لیدا از دیدنشون چینی هم به پیشونی اش نمی اÙته. راستش اونقدر براش عادی شده Ú©Ù‡ هیچ دلش هم نمي خواد درباره شون Øر٠بزنه. چیزی هم كه ازش Ù…ÛŒ پرسم شونه بالا Ù…ÛŒ ندازه Ùˆ Ù…ÛŒ Ú¯Ù‡:«مگه بده؟» «بد ؟» اینجا «بد» هیچ پیدا نمی شه بهمن. به قول لیدا اینجا آدمستانه. Ù…ÛŒ Ú¯Ù‡ كه Ú©Ù… Ú©Ù… همه اینها برا من هم عادی Ù…ÛŒ شه. اونوقته كه مي تونم بÙهمم كجا هستم Ùˆ چكار مي كنم. این رو اما راست Ù…ÛŒ Ú¯Ù‡. چون همون روز اول Ú©Ù‡ توی سالن Ùرودگاه Øیرون چمدونهامون بودیم وقتی دیدم اون زن Ùیلیپینی چطوراز زیر مانتوش، شلوارش رو در آورد Ùˆ یه شلوارک پوشید Ùˆ بعد مانتو Ùˆ پیراهن Ùˆ روسری اش رو هم کند Ùˆ با یک تاپ مشکی Ú©Ù‡ دوتا بند بنÙØ´ هم از کنار بندهاش زده بود بیرون، اومد کنارم ایستاد Ú©Ù…ÛŒ Ú¯Ù‡ گیجه گرÙتم Ùˆ بدم نمی اومد یوایشکی نگاهش کنم چون Ú©Ù‡ تا به اونوقت ندیده بودم اما وقتی چمدونها رو گرÙتیم Ùˆ اومدیم بیرون، دیدم ای داد بی داد، همه پر Ùˆ پاچه رو ریختن بیرون خدایی یک آن - باور Ú©Ù† Ù€ همونجا برام عادی شد. خب دیدن نداره Ú©Ù‡. اینجا هر Ú©ÛŒ هر طور دلش بخواهد لباس Ù…ÛŒ پوشه. خدایی هم تو این ده بیست روز هیچ زن این طور لباس پوشیده ای نتونسته نگاهم رو به خودش جلب کنه Øتی اون دختر لخت Ùˆ پتی Ú©Ù‡ وقت اومدن از لندن تا اینجا توی قطار رو به روی من نشسته بود Ùˆ هر از چند گاهی Ù‡ÛŒ این پا رو اون پا Ùˆ اون پا رو این پا Ù…ÛŒ انداخت. اون هم نگاه کردن نداشت. نه اینکه آدم نگاه نکنه. نه. نگاه Ù…ÛŒ کنه. خوب هم نگاه Ù…ÛŒ کنه. اما یه جوری نگاه Ù…ÛŒ کنه. یه جوری Ú©Ù‡ با اونجا Ùرق داره. اونجاها آدم از رو لباس طر٠رو مي خوره. اما اينجا نه. Øالا چیزهای دیگه هم باید همین طور بشه. اما طول Ù…ÛŒ کشه. Ú¯Ùتم Ú©Ù‡ این رو لیدا Ù…ÛŒ Ú¯Ù‡. زمان Ù…ÛŒ بره. خب ما هم Ú©Ù‡ عجله نداریم. تا دلت بخواد زمان داریم Ú©Ù‡ به هزارتا مثل اینها عادت کنیم. لیدا Ú©Ù‡ اینجا موندنی یه. من هم تا بیرونم نکنن خودم پامو از اینجا بیرون نمی ذارم. اونجا هم نه کار Ùˆ باری دارم Ú©Ù‡ از دست بدم نه مال Ùˆ اموالی Ú©Ù‡ بر باد بره. هر جا خوش بگذره زندگی اونجاست. Øالا کجا خوش Ù…ÛŒ گذره؟ خب این Ú©Ù‡ معلومه. اینجا. Ù…ÛŒ دونی بهمن داستان سنگ Ù…Ùت گنجشک Ù…Ùته. ما سنگ رو Ù…ÛŒ اندازیم خورد خورد نخورد هم نخورد. اونقدر Ù…ÛŒ ندازیم تا بخوره. چیزی Ú©Ù‡ از دست نمی دیم. سنگ هم Ú©Ù‡ تمومی نداره. Ùقط باید Ú©Ù…ÛŒ خم بشی تا از زمين برش داري. زندگي همينه ديگه. بايد كمي دولا بشي تا سرت به جايي نخوره. Ú©Ù… کمش اینه Ú©Ù‡ چند سالی رو اینجا Ù…ÛŒ گذرونیم. هر Ú†ÛŒ باشه اینجا اگه آلاخون بالاخون هم باشی همین Ú©Ù‡ اینجایی Ú©Ù„ÛŒ Øاله. شاید Ú©Ù…ÛŒ سخت بگذره اما Ù…ÛŒ ارزه. خدايی Ù…ÛŒ ارزه Ú©Ù‡ پاس اینجا رو بگیری Ùˆ بشی اینجایی. Øالا Ù…ÛŒ خواد صد سال طول بکشه. خب بکشه. پاس اینجا رو Ú©Ù‡ بگیری همه جای دنیا جاته. همه جا خدایی. Ù‡ÛŒ Ù…ÛŒ تونی بری Ùˆ بیای. هر جا Ú©Ù‡ بخوای. بدون درد سر. اون وقته Ú©Ù‡ Ù…ÛŒ شي آدم. مثل آدم زندگي مي كني. كار مي كني. کار هم تا دلت بخواد هست. مگر اونجا نباید کار کرد. خب اینجا هم باید کار کرد. اما اینجا مثل آدم کار Ù…ÛŒ Ú©Ù†ÛŒ. دیگه مجبور نيستي بخاطر گوز مثقال پول از بام تا شام سگ دو بزنی. روزی چند ساعت کار Ù…ÛŒ Ú©Ù†ÛŒ Ùˆ Ù‡Ùته ای هم دو سه روز هالی دیه. تازه همین جا هم خیلی ها– خيلي از همین ایرانی ها ــ تخمشون رو به دست Ù…ÛŒ گیرن Ùˆ راس راس تو خیابون ول Ù…ÛŒ گردن Ùˆ از دولت پول Ù…ÛŒ گیرن. خوبه ها م٠م٠بچرخی Ùˆ از این پاب به اون پاب بری. همون عرق Ùروشی خودمون. سر ماه هم برات پول بÙرستن در خونت. تازه Ú†Ù‡ خونه اي. خونه اي كه خودشون مجاني بهت دادن. خدایی بهشته اینجا. تا نبینی باور نمی Ú©Ù†ÛŒ. اما خب Ù…ÛŒ دونی Ú©Ù‡ اینها همه راه Ùˆ چاه داره Ùˆ Ú©Ù…ÛŒ هم زمان Ù…ÛŒ بره. ما هم Ú©Ù‡ تازه رسیدیم Ùˆ هنوز هیچ کاری نکردیم. تازه بار Ùˆ بندیلمون رو پهن کردیم Ùˆ من یکی راستش رو بخوای هنوز هم Ú©Ù‡ هنوزه درست نمی دونم Ú©Ù‡ اینجا کجاس Ùˆ Ú†Ù‡ کار باید بکنیم. تنها این رو Ù…ÛŒ دونم Ùˆ تو هم شاید بدونی اینجایی Ú©Ù‡ ما آمده ایم خانه دوست لیدا ست.
همين دوست ليدا هم از زردتشتي هايي يه كه بعد از انقلاب اومدن اينجا تا عاقبت به خير بشن. دوتا هم بچه داره يه دختر از شوهر قبليش كه ايراني بوده Ùˆ يه پسر هم از اين شوهرش. این شوهرش اینجایی يه. یه اسکاتلندی درشت اندام Ú©Ù‡ در جوانی کارهاش رو کرده. آتشهاش را Ù…ÛŒ Ú¯Ù…. آتش هاش رو سوزونده. Øالا دیگه مرد خونواده اس. یک راننده آمبولانس بازنشسته، مهندسی کامپیوتر خوانده كه Ù‡Ùته اي سه شب در پیتزا Ùروشی کارمي کنه. بیشتر به بچه ها Ù…ÛŒ رسه. ØµØ¨Ø Ú©Ù‡ بیدار Ù…ÛŒ شه اول دخترشون رو Ù…ÛŒ بره Ù…ÛŒ ذاره مدرسه. بعد Ù…ÛŒ ياید Ùˆ پسرشون رو بیدار Ù…ÛŒ کنه Ùˆ صبØانه Ø´ رو بهش ميده Ùˆ Ù…ÛŒ بردش كودكستان. بعد Ù…ÛŒ ياید خونه خودش صبØونه Ù…ÛŒ خوره Ùˆ سرگرم یه سری کارها Ù…ÛŒ شه تا اینکه بره پسره رو بیاره خونه Ùˆ ناهارش رو بده Ùˆ با هم بشینن جلو تلوزیون تا اینکه وقت اين برسه Ú©Ù‡ برن دنبال دختره. اون وقت پدر Ùˆ پسر با هم Ù…ÛŒ رن دنبال دختره Ùˆ اون رو از مدرسه برمي دارن Ùˆ Ù…ÛŒ رن دنبال دوست ليدا. از اونجا هم با هم چرخي مي زنن Ùˆ برمي گردن خونه. اونوقت به ياد ما مي اÙتن Ùˆ دست Ùˆ پا مي زنن تا يه غذايي چيزي بخوردمون بدن. راستش آدماي خيلي خوبي هستن. يا خونه غذا درست Ù…ÛŒ کنن. یا Ù…ÛŒ ريم بیرون. یه روز غذاي چینی يه. یه روز هندی. یه روز پیتزا Ù…ÛŒ خوریم. یک روز Ùیش اند چیپسه. من عاشق اين Ùيش اند چيپسشون شدم. بايد بياي با هم بخوريم. گاهی هم زنگ Ù…ÛŒ زنن از بیرون غذا Ù…ÛŒ آرن. خب به هر Øال Ù…ÛŒ دونی Ú©Ù‡ مهمون خر صاØبخونه س. هر Ú†ÙŠ بذارن جلومون ما هم مي خوريم. خدايي خيلي برخوردشون خوبه. شوهره هم كه آخره Øاله. يه گاراژ دارن توش پر از جعبه هاي آبجو. بي Øساب كتاب هم هس. به من كه خوش مي گذره. به ليدا هم هم بايد خوش بگذره. هر چند كه اون از من بيشتر گرÙتاره.
Ù…ÛŒ دونه چیه بهمن؛ اين دوست ليدا كه اسمش نرگسه از طرÙÙŠ هم خواهر شوهر قبلي ليدا مي شه. من بجز تو به کسی ديگه اي Ù†Ú¯Ùته ام Ú©Ù‡ لیدا پیشتر زن کس دیگه یی بوده چون Ùکر Ù…ÛŒ کردم Ú¯Ùتن نداره اما خب این رو هم به تو بگم – تنها به تو Ùˆ Ùقط بخاطر اینکه Ú©Ù…ÛŒ دلم گرÙته- Ú©Ù‡ این لیدای نامرد به من Ù†Ú¯Ùته بود Ú©Ù‡ ازهمین شوهر قبلیش یه توله سگ پس انداخته. بله یه پسر تخس Ùˆ زبل داره Ú©Ù‡ با شوهرش زندگی Ù…ÛŒ کنه. من این رو نمی دونستم Ùˆ الان هم نمی دونم Ú©Ù‡ اگه Ù…ÛŒ دونستم چکار Ù…ÛŒ کردم. اگه هم Ù…ÛŒ Ú¯Ùت شاید برا من Ùرقی نمی کرد. آخه من همین طور هم دوسش دارم. ولی خب این رو Ú©Ù‡ شنیدم Ú©Ù…ÛŒ تو ذوقم خورد. اما چکار Ù…ÛŒ شه کرد. Ú©Ù…ÛŒ از دستش دلخور شدم. راستش لیدا Ù…ÛŒ خواس اون رو جای بچه خواهر شوهرش جا بزنه. اما نشد. همون روز اول Ú©Ù‡ به شوهرش زنگ زد Ùˆ درباره آوردن يه بچه با اون جر Ùˆ بØØ« كرد اين رو Ùهميدم. مثل اينكه اول شوهرش Ú©Ù…ÛŒ هارت Ùˆ پورت کرد اما بعد از ليچارهايي كه ليدا بارش كرد قرار شد بیاردش. قرارشون هم از اول اين بوده. گوشي رو كه گذاشت. Ú¯Ùتم Ú©Ù‡ این بچه کیه؟ چیزی Ù†Ú¯Ùت. Ú¯Ùتم Ù…Ú¯Ù‡ بچه داری؟ سرش روپايين نينداخت اما نتونست تو چشمام نگاه كنه. Ú¯Ùتم چرا به من Ù†Ú¯Ùتی؟ چيزي Ù†Ú¯Ùت. Ú¯Ùتم Øالا چکار کنیم؟ چیزی Ù†Ú¯Ùت. Ú©Ù…ÛŒ Ú©Ù‡ Ùکر کردم دیدم هیچ کاری نباید بکنیم. راستش رو بخواي من اومدم اينجا تا اينجايي بشم برا همين هيچ چيز نبايد برنامه Ù… رو خراب كنه. Øتي اين بچه ليدا يا شوهر قبلي Ø´. من تا Øالا شوهرش رو ندیدم. اما به هر Øال اینجا خونه خواهرشه Ùˆ شاید یه روزی با هم روبه رو بشیم. Ùˆ نمي دونم ديدار ما چطور بشه. از اينكه بخوام با مردي روبه رو بشم كه پيشتر شوهر ليدا بوده اØساس خوشي ندارم اما اين خونه Ù…Ùت Ùˆ اين آمد Ùˆ شد Ùˆ اين جريانات اقامت هم خب خودت مي دوني به اين سادگي ها هم به دست اومدني نيست. Ùˆ قرار ليدا با شوهرش هم این بوده Ú©Ù‡ اگه با من بیاید اینجا تنها تو خونه خواهر شوهرشه Ú©Ù‡ Ù…ÛŒ تونه با بچه اش باشه. Ùˆ اين براي ما هيچ بد نيست. براي اينكه جا Ùˆ مكانمون خیلی توپه؛ یه خونه ویلایی بزرگ دوطبقه دارن Ú©Ù‡ به شهر خيلي نزديكه. Øیاط بزرگ چمن کاری شده داره Ú©Ù‡ دور تا دورش درخته. کنار یکی از درختها هم یه تاب بزرگ گذاشتن. Ù…Øلشون هم خیلی خوبه. سر سبز، تمیز، ساکت Ùˆ آروم Ùˆ پردرخت. یه رودخونه بزگ هم داره. پاب هم داره. به شهر هم به راØتی Ù…ÛŒ شه رÙت. Øتی با دوچرخه هم Ù…ÛŒ شه رÙت شهر. Ù…ÛŒ خوام یه روزی این کارو بکنم. از همه اين ØرÙها گذشته اون گاراژ پر از آبجو رو بچسب. اينجا تا به Øال كه خوش خوشون بوده بهمن. بله. بخور بخوره اینجا. Ù…Ú¯Ù‡ Ù…ÛŒ شه خوش نگذره. یکی دو روزی رو تو لندن گذروندیم تا Ú©Ù‡ سر از اينجا در آورديم. اینجا هم كه رسيديم چند روز اول من تو خونه بودم چون لیدا Øسابی درگیر پسرش بود. بعد هم سه تایی راه اÙتادیم خیابون گردی. پسر لیدا دست من Ùˆ اون رو Ù…ÛŒ گیره Ùˆ Øال Ù…ÛŒ کنه. خیلی زبله. زياد Ùارسي بلد نيس. به من Ù…ÛŒ Ú¯Ù‡ عمو. اين روزها ØµØ¨Ø Ù…ÛŒ رÙتيم بيرون Ùˆ عصر برمی گشتيم. Ú†Ù‡ خیابونهایی؛ تمیز، خلوت، آروم. آدم یاد بهشت Ù…ÛŒ اÙته. خدایی دیدن داره. همه چیز توش پیدا Ù…ÛŒ شه. آدماش بی سر صدا. نه دادی. نه بیدادی. نه کسی با کسی کاری. نه کسی به کسی گیر Ù…ÛŒ ده. همه سرشون تو لاک خودشونه. نه اينكه مثل تهرونی ها از روی کار Ùˆ گرÙتاری باشه. نه اینها مادرزاد این طوری ان. آدم اند بابا. نه گرÙتارن نه اخمو. تو خيابون نه صدای بوقی Ù…ÛŒ شنوی نه صدای ترمزی. این مدته خدایی نه یه تصاد٠دیدم نه یک چاله توی خیابون. خیابوناش هم همه یک دست Ùˆ صاÙÙ‡. خب بابا همینه دیگه. همینه Ú©Ù‡ اینها آدمن دیگه. همه چیزشون Øساب Ùˆ کتاب داره. با لیدا Ùˆ پسرش هر روز Ù…ÛŒ ریم بيرون. شونصد هزارتا هم Ùروشگاه داره. Ùروشگاههای بزرگ Ùˆ چند طبقه Ú©Ù‡ همه چیز توش پیدا Ù…ÛŒ شه. ØµØ¨Ø Ø§Ø² در یکيشون تو Ù…ÛŒ ریم Ùˆ عصر از در يكي دیگشون بیرون Ù…ÛŒ يایم. هر Ú†ÙŠ هم دلت بخواهد هست. هم گرونش هم ارزانش. Øالا هم یکی دو روزی يه Ú©Ù‡ همین دور Ùˆ برخونه Ù…ÛŒ پلکیم. دیروز هم خودم تنهایی اومدم این طرÙها. لیدا سرگرم پسرش بود. خب ØÙ‚ هم داره پس از يكي دو سال. بعد از ظهر بود. یه قوطی آبجو از گاراژ برداشتم Ùˆ خودم تنهایی با دوچرخه راه اÙتادم. اینجا کنار رودخونه یه راهی برای دوچرخه سواری Ùˆ پیاده روی درست كردن. از همين راه آروم آروم پا زدم تا رسیدم به همين جايي كه الان نشستم؛ یه زمين چمن بزرگ Ú©Ù‡ چندتا نیمکت هم اینجا Ùˆ اونجاش گذاشتن. این ور Ùˆ اون ور هم پوشیده از درخته. خیلی هم خلوته. Ùقط روبه روش بازه Ú©Ù‡ رودخونه س. رودخون رو Ù…ÛŒ بینی. بزرگ Ùˆ پر آبه. اونور رودخونه هم باز درخته. تا چشات کار Ù…ÛŒ کنن درخت Ù…ÛŒ بینی Ùˆ یه کلیسای قدیمی Ú©Ù‡ تاجش از درختها زده بیرون. اینجا هیچکی کلیسا ملیسا نمی ره بهمن. مردم Ù…ÛŒ رن این ور اون ور. اینجا هم خلوته. تک Ùˆ توک آدم Ù…ÛŒ یاد. دیروز هم با یه قوطی آبجو اومده بودم اینجا روی همین نیمکت امروزی نشسته بودم. به دور Ùˆ بر نگاه Ù…ÛŒ انداختم Ùˆ آبجوم رو مزمزه Ù…ÛŒ کردم مثل همین Øالا. Ú©Ù…ÛŒ اون طرÙتر روی همین نیمکتی Ú©Ù‡ امروز یه پیرزنه نشسته Ùˆ سگ سÙیدش دور Ùˆ برش Ù…ÛŒ پلکه یه دختر پسر نشسته بودن. نشسته Ú©Ù‡ Ú†ÛŒ. ولی خب دراز به دراز نبودن. Ù‡ÛŒ Ù…ÛŒ رÙتن تو هم Ù…ÛŒ اومدن بیرون. گاهی هم زیر Ùˆ رو Ù…ÛŒ شدن. بابا خدایی اینجا دیگه آخرشه. جات خالی نباشه. من هم Ú©Ù… Ú©Ù… آبجوم رو Ù…ÛŒ خوردم Ùˆ نگاه Ù…ÛŒ کردم. راستش آبجوهای اینجا درصدش پایینه Ùˆ آدم رو کاری نمی کنه اما مزه Ø´ Øر٠نداره. خیلی Ù…ÛŒ چسبه. شكم هم مي ياره. خیلی هم شاش Ù…ÛŒ یاره پشت بندش. همینه دیگه. همین Ú©Ù‡ Ù…ÛŒ Ú¯Ù† بنشین کنار آب Ùˆ گذر عمر ببین. این Ú©Ù‡ Ú¯Ùتن همینه. Ú†Ù‡ چشم اندازی بهمن.آخه Ùلانم خله پاشم بیام اونجا. ديروز یکی دو ساعتی نشستم Ùˆ بلند شدم Ùˆ رÙتم. امروز هم باز یه آبجو برداشتم Ùˆ اومدم اینجا. Ú¯Ùتم Ú©Ù‡ تو گاراژ خونه پر از آبجوئه. راستش رو بخوای Ù…ÛŒ خوام هر روز بیام چند ساعتی اینجا بشینم Ùˆ برای خودم Øال کنم. این برنامه منه. لیدا هم همین رو Ù…ÛŒ Ú¯Ù‡. Ù…ÛŒ Ú¯Ù‡ من باید برنامه هامو خودم بچینم. Ù…ÛŒ Ú¯Ù‡ اگه آویزون اون بشم شاید خیلی طول بکشه Ú©Ù‡ راه بیÙتم. تازه شاید زبان هم یاد نگیرم. اینجا بهمن آدما باید خودشون گلیمشون رو از آب بکشن بیرون. تنهایی. Øالا Ú†Ù‡ جÙتی داشته باشن Ú†Ù‡ نداشته باشن. من هم یکی از اونها. اما تو این زبانت رو خوب بکن. اینجا رو دیگه من گند زدم. تو این کارو Ù†Ú©Ù†. نذارش برا اینجا. اگه زبان بدونی کارهات خیلی زودتر راه Ù…ÛŒ اÙته. خیلي Ùرق Ù…ÛŒ کنه. آدمی Ú©Ù‡ زبان ندونه درست Ù…ÛŒ شه «زبون Ù†Ùهم.» Øالا منم اینجا Ù…ÛŒ نشینم جلو تلوزیون Ùˆ چند ساعتی همین طور گوش Ù…ÛŒ دم. Ù…ÛŒ Ú¯Ù† خیلی خوبه. آره خوبه. اما اگه بشه. راستي این رو یادم رÙته بود بهت بگم Ú©Ù‡ اینها یه مهمون دیگه هم دارن Ú©Ù‡ یه جورایی زیگیله. بدجوری هم پای تلوزیون Ù…ÛŒ نشینه. یه بسته بسکوئیت برمی داره Ùˆ Ù…ÛŒ شینه جلو تلوزیون Ùˆ برنامه های باب میل خودش را Ù…ÛŒ بینه. هنوز سر در نیاوردم کیه. یک پیر دختر چاق نه چندان خوش برخورد زشت بد اخلاق اخمو یک دنده پررو Ú©Ù‡ گویا زیادی هم از لیدا خوشش نمی ياید Ùˆ به نظر Ù…ÛŒ رسه چشم دیدن من رو هم نداره. زیادهم با من Øر٠نمی زنه. شنیدی Ù…ÛŒ Ú¯Ù† مهمون از مهمون خوشش نمی یاد Ùˆ صاØبخونه از هر دوتاشون. داستان ما هم این طوری یه. یه بار هم Øسابی با لیدا دهن به دهن شدن. طوری Ú©Ù‡ لیدا خیلی به هم ریخت Ùˆ یکی دو روزی اینجا نیامد. اما خب راستش رو بخوای Ùکر کنم زیاد هم نباید مهم باشه. این زنها خودت Ù…ÛŒ دونی چطوری ان. Øالا این رو هم میخورم به سلامتی مردها Ú©Ù‡ کارشون درسته. خدایی جات خالی يه بهمن. این پیره زنه هم بلند شده Ùˆ قلاده سگش رو به دست گرÙته Ùˆ داره میره. نمیدونم اینجا چرا مردم این همه سگ دارن. بزرگ Ùˆ Ú©ÙˆÚ†Ú© Ùˆ پیر Ùˆ جوون همه Ùˆ همه یه دستشون به قلاده سگشونه. خب شاید خوششون Ù…ÛŒ یاد. اینجا هرکی هر کاری Ú©Ù‡ دلش بخواد میکنه. آدم نگرانی نداره. من هم همینطور. راستش تنها چیزی Ú©Ù‡ اینجا Ú©Ù…ÛŒ نگرانم Ù…ÛŒ کنه همین پسر لیداس Ú©Ù‡ شبها هم روی تخت بین من Ùˆ اون Ù…ÛŒ خوابه . نمی دونم به اون هم عادت میکنم یا نه، چون اینجا خیلی ها هستن Ú©Ù‡ بچه مرد دیگه ای رو بزرگ Ù…ÛŒ کنن طوری Ú©Ù‡ وقتی تو خیابون راه میری خیلی Ù…ÛŒ بینی Ú©Ù‡ مرد Ùˆ زن سÙید پوستی دست بچه سیاه پوستی رو گرÙتن Ùˆ دارن میگن Ùˆ میخندن Ùˆ میرن، اما خب برا من هنوز – دست Ú©Ù… این چند روزه– سخته Ú©Ù‡ بخوام تو این سر دنیا در Øالی با زنم - نزدیکترین کس به من - روز Ùˆ شب رو بگذرونم طوری Ú©Ù‡ همیشه نشونی از مرد دیگه ای جلو چشمام باشه. اینه تنها چیزی Ú©Ù‡ Ú©Ù…ÛŒ Ùکرم رو آزار Ù…ÛŒ ده. اما شايد به این هم عادت کنم چون اینجا اونقدر چیزهای جوربه جور هست Ú©Ù‡ آدم Ù…ÛŒ تونه خودش رو بهشون مشغول کنه Ùˆ خوش بگذرونه مثل همین زمين چمن Ùˆ همین نيمكتهاي خالي Ùˆ چشم انداز سرسبز. جات Øسابي خالي يه بهمن. اینجا خیلی خوش Ù…ÛŒ گذره.
پاييز 85